แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ห้องแถวพิพาทอยู่ห่างตลาดประมาณ 50 เมตรผู้เช่าได้จดทะเบียนพาณิชย์ประกอบการค้าเครื่องดื่มต่างๆ อาหารและสุรายาสูบ มีลูกจ้างในการค้า 2 คน และยังมีอีกคนหนึ่งทำหน้าที่ขายอาหารแบ่งผลกำไรกับผู้เช่า ห้องพิพาทจึงเป็นร้านค้าโดยตรง ไม่ใช่เป็นการค้าขายเล็กๆ น้อยๆในครอบครัว จึงไม่เป็นเคหะ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยเช่าห้องแถวโจทก์เพื่อทำการค้า จำเลยให้ผู้อื่นเช่าช่วงบางส่วนโจทก์ได้บอกเลิกการเช่าแล้ว จึงขอให้ขับไล่
จำเลยว่าเช่าเพื่ออยู่อาศัย ไม่ได้มีการเช่าช่วง
ศาลชั้นต้นฟังว่าห้องรายพิพาทเป็นเคหะเรื่องเช่าช่วงโจทก์สืบไม่สม พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์อุทธรณ์ โดยผู้พิพากษาผู้พิจารณาคดีรับรองให้อุทธรณ์ในปัญหาข้อเท็จจริง
ศาลอุทธรณ์ฟังว่าจำเลยเช่าเพื่อประกอบการค้าเป็นอาชีพพิพากษากลับให้ขับไล่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่าห้องแถวรายพิพาทอยู่หน้าโรงแรมสุขสมบูรณ์ไกลตลาดสดประมาณ 50 เมตร จำเลยจดทะเบียนพาณิชย์ใช้ยี่ห้อ”ตันเม่งเฮง” ทำการค้าน้ำชา, กาแฟและเครื่องดื่มต่าง ๆ แล้วได้เปิดการขายอาหารมีข้าวต้มโจ๊ก ข้าวมันไก่ กับได้รับอนุญาตให้จำหน่ายสุรายาสูบด้วยจำเลยมีลูกจ้างในการค้า 2 คน และยังมีอีกคนหนึ่งทำหน้าที่ขายข้าวต้มโจ๊ก ข้าวมันไก่ โดยแบ่งปันผลกำไรกัน เห็นว่าห้องพิพาทใช้เป็นร้านค้าโดยตรง ไม่ใช่ค้า ขายเล็ก ๆ น้อย ๆ ในครอบครัวเพื่อยังชีพเท่านั้น ห้องพิพาท จึงไม่ใช่เคหะได้รับความคุ้มครองพิพากษายืน
