แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีมีทุนทรัพย์ไม่เกินสองพันบาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ตามศาลชั้นต้น แม้จะฟังข้อเท็จจริงต่างกันมา ผลแห่งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ก็คงยกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลชั้นต้นนั่นเอง ดังนี้ โจทก์จะฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ต้องห้ามตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 (และตามตัวอย่างฎีกาที่ 497/2491)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยออกจากที่พิพาทราคา 1,200 บาท อ้างว่าจำเลยอาศัย
จำเลยต่อสู้ว่าเป็นเจ้าของโก่นสร้างครอบครองมาเองมิได้อาศัย
ศาลชั้นต้นเห็นว่า โจทก์จำเลยต่างมีสิทธิครอบครองที่พิพาทร่วมกัน โจทก์ไม่มีอำนาจฟ้องจำเลย จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์ จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่าที่พิพาทเป็นของจำเลย คงพิพากษาให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้มีทุนทรัพย์ไม่เกินสองพันบาท ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ยกฟ้องโจทก์ตามศาลชั้นต้น เป็นแต่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงต่างกันมา ผลแห่งคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ก็คงยกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลชั้นต้นนั่นเอง โจทก์จึงฎีกาในข้อเท็จจริงไม่ได้ต้องห้ามตามมาตรา 248 แห่งประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่งและตามตัวอย่างฎีกาที่ 497/2491
จึงพิพากษาให้ยกฎีกาโจทก์เสีย
