แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยแทงผู้ตายด้วยมีดปลายแหลมของกลางซึ่งยาวมาก แทงตรงที่อกซ้ายทะลุปอดและหัวใจ แสดงว่าแทงโดยแรงและไม่ได้แทงในขณะที่ต่อสู้กัน ดังนี้เป็นการกระทำโดยเจตนาจะฆ่าตาม มาตรา 249
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยบังอาจใช้มีดปลายแหลมเป็นอาวุธ แทงทำร้ายร่างกายนายสุพจน์ถูกที่ใต้ราวนมซ้ายทะลุหัวใจและปอด 1 แห่งเป็นบาดแผลถึงบาดเจ็บสาหัส โดยจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้ตายขอให้ลงโทษ
จำเลยปฏิเสธ ว่าความจริงผู้ตายล้มลงไปถูกมีดจำเลยถืออยู่โดยจำเลยมิได้แทง
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดตามกฎหมายลักษณะอาญามาตรา 249 ฯลฯ และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าข้อที่จำเลยฎีกาว่าจำเลยมิได้มีเจตนาฆ่าผู้ตายยังไม่เข้าข่ายมาตรา 249 นั้นเห็นว่าจำเลยได้แทงด้วยมีดปลายแหลมของกลางซึ่งยาวมาก แทงตรงที่อกซ้ายทะลุปอดและหัวใจแสดงว่าแทงโดยแรงและไม่ได้แทงในขณะที่ต่อสู้กันที่ศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่าจำเลยมีเจตนาจะฆ่าผู้ตายให้ถึงแก่ความตายนั้น ชอบแล้วฎีกาจำเลยฟังไม่ขึ้น ฯลฯ
จึงพิพากษา แก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์เป็นว่าให้ลงโทษจำคุกจำเลยมีกำหนด 15 ปี มีเหตุอันควรปราณีลดโทษให้จำเลยกึ่งหนึ่ง คงจำคุกจำเลยไว้ 7 ปี 6 เดือน
