แหล่งที่มา : ADMIN
ย่อสั้น
โจทก์ที่1ขอซื้อรถยนต์จากบริษัทส.โดยมีข้อสัญญาไม่ให้โจทก์ที่1จำหน่ายจ่ายโอนหรือให้ผู้อื่นครอบครองใช้รถยนต์คันนั้นต่อมาโจทก์ที่1ขายรถยนต์คันดังกล่าวให้แก่โจทก์ที่2โดยบริษัทส.ก็ทราบและไม่ถือเป็นเหตุเลิกสัญญากับโจทก์ที่1คงรับเงินค่างวดรถจากโจทก์ที่1ตลอดมาเมื่อโจทก์ที่1ขายรถให้โจทก์ที่2แล้วก็ได้ส่งมอบการครอบครองให้โจทก์ที่2ใช้ประโยชน์ในรถคันดังกล่าวจึงต้องถือว่าโจทก์ที่2รับโอนรถคันพิพาทมาโดยชอบโจทก์ที่2จึงเป็นผู้เสียหายมีสิทธิฟ้องเรียกค่าเสียหายจากผู้กระทำละเมิดทำให้รถเสียหายได้. ทางพิจารณาไม่ปรากฏว่าทรัพย์พิพาทตามฟ้องเป็นสินสมรสและจะสันนิษฐานว่าเป็นสินสมรสตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา1474ก็ไม่ได้เพราะไม่ปรากฏข้อเท็จจริงว่าโจทก์ที่2ได้จดทะเบียนสมรสหรือไม่จึงยังฟังไม่ได้ว่าโจทก์ที่2มีภริยาโดยชอบด้วยกฎหมายโจทก์ที่2จึงมีอำนาจฟ้องคดีเกี่ยวกับทรัพย์พิพาท.
ย่อยาว
โจทก์ ฟ้อง ว่า โจทก์ ที่ 1 เป็น ผู้ ครอบครอง ใช้ ประโยชน์ รถยนต์หมายเลข ทะเบียน อต.04745 โดย ซื้อ มา จาก บริษัท สุโขทัย ฮกอันตึ๊ง (1978) จำกัด โจทก์ ที่ 2 เป็น ผู้ครอบครอง ใช้ ประโยชน์ รถยนต์ คันดังกล่าว ใน ขณะ เกิดเหตุ โดย ทำ สัญญา จะซื้อ ขาย จาก โจทก์ ที่ 1 และโจทก์ ที่ 1 ได้ มอบอำนาจ ให้ โจทก์ ที่ 2 เป็น ผู้ ดำเนินคดี แทนจำเลย ที่ 1 เป็น เจ้าของ ผู้ ครอบครอง รถยนต์ หมายเลข ทะเบียน ปทุมวัน80-0794 จำเลย ที่ 2 เป็น ลูกจ้าง จำเลย ที่ 1 วัน เกิดเหตุ จำเลย ที่2 ขับ รถยนต์ ของ จำเลย ที่ 1 โดย ประมาท ชน รถยนต์ คัน หมายเลข ทะเบียน อต.04745 เป็น เหตุ ให้ โจทก์ ที่ 2 และ บุคคล ที่ นั่ง มา ใน รถยนต์อีก 6 คน ได้ รับ บาดเจ็บ และ โจทก์ ได้ รับ ความ เสียหาย คิด เป็น เงิน 280,042 บาท
จำเลย ที่ 1 ให้การ ว่า โจทก์ ทั้ง สอง ไม่ ใช่ ผู้ ครอบครอง ใช้ประโยชน์ รถ คัน หมายเลข ทะเบียน อต.04745 โจทก์ ที่ 2 ไม่ มี สิทธิใดๆ ใน รถยนต์ คัน ดังกล่าว โจทก์ ทั้ง สอง จึง ไม่ มี อำนาจ ฟ้อง เหตุที่ รถชน กัน เกิดจาก ความ ประมาท ของ ผู้ขับ รถยนต์ คัน หมายเลขทะเบียน อต.04745 ฝ่าย เดียว และ โจทก์ เสียหาย เพียง เล็กน้อย เท่านั้น แต่ โจทก์ ฟ้อง เรียก ค่าเสียหาย มา เกิน ความ เป็นจริง ขอ ให้ ยกฟ้อง
จำเลย ที่ 2 ขาดนัด ยื่น คำให้การ และ ขาดนัด พิจารณา
ศาลชั้นต้น พิจารณา แล้ว พิพากษา ให้ จำเลย ทั้ง สอง ร่วมกัน ใช้ค่าเสียหาย จำนวน 185,605 บาท ให้ แก่ โจทก์ ที่ 2 และ ให้ ยกฟ้องโจทก์ ที่ 1
จำเลย ที่ 1 อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษา แก้ เป็น ว่า ให้ จำเลย ทั้ง สอง ร่วมกัน ใช้ค่าเสียหาย จำนวน 95,900 บาท ให้ แก่ โจทก์ ที่ 2 นอกจาก ที่ แก้ ให้เป็น ไป ตาม คำพิพากษา ศาลชั้นต้น
จำเลย ที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า ที่ จำเลย ที่ 1 ฎีกา ใน ประการ แรก ว่า สัญญาซื้อขาย มี เงื่อนไข ตาม เอกสาร หมาย จ.1 ที่ โจทก์ ที่ 1 ทำ ไว้ กับบริษัท สุโขทัยฮกอันตึ๊ง (1978) จำกัด ข้อ 5 บังคับ ไม่ ให้ โจทก์ ที่1 จำหน่าย จ่าย โอน หรือ ให้ ผู้อื่น ครอบครอง ใช้ ประโยชน์ รถยนต์ดังกล่าว โจทก์ ที่ 1 ขาย รถ ให้ โจทก์ ที่ 2 จึง เป็น การ ผิด สัญญาโจทก์ ที่ 2 ซื้อ รถ ไว้ ย่อม ไม่ มี สิทธิ ใดๆ และ ไม่ มี อำนาจฟ้องนั้น เห็นว่า การ ที่ โจทก์ ที่ 1 ขาย รถ คัน ดังกล่าว ให้ โจทก์ ที่ 2นั้น ทาง บริษัท สุโขทัยฮกอันตึงฯ ก็ ทราบ ดี โดย นาย ประกิจ มหาแถลงพยาน โจทก์ ซึ่ง เป็น กรรมการ ผู้จัดการ บริษัท ดังกล่าว เบิกความ ว่าหลังจาก โจทก์ ที่ 1 ซื้อ รถ ไป ราว 4 – 5 เดือน ได้ ทราบ ว่า โจทก์ที่ 1 ขาย รถ ให้ โจทก์ ที่ 2 แต่ ทาง บริษัท ไม่ รับรู้ ด้วย โจทก์ ที่ 1 ชำระเงิน ค่างวด รถ ดังกล่าว บางครั้ง โจทก์ ที่ 2 ก็ นำ เงิน มาชำระ แทน โจทก์ ที่ 1 แสดงว่า แม้ โจทก์ ที่ 1 จะ มิได้ ปฏิบัติ ตามสัญญา ข้อ 5 ดังกล่าว ข้างต้น แต่ ทางบริษัทฯ ก็ มิได้ ถือ เป็น เหตุเลิกสัญญา กับ โจทก์ ที่ 1 ตาม สัญญา ข้อ 9 แต่ อย่างใด คง รับ เงินค่างวด รถ จาก โจทก์ ที่ 1 ตลอดมา เมื่อ โจทก์ ที่ 1 ขาย รถ ให้ โจทก์ที่ 2 แล้ว ก็ ได้ ส่งมอบ การ ครอบครอง ให้ โจทก์ที่ 2 ใช้ ประโยชน์ ในรถ คัน ดังกล่าว จึง ต้อง ถือ ว่า โจทก์ ที่ 2 รับ โอน รถ คัน หมายเลขทะเบียน อต.04745 มา โดย ชอบ โจทก์ ที่ 2 จึง เป็น ผู้เสียหาย มี สิทธิฟ้อง เรียก ค่าเสียหาย ใน คดี นี้ ได้ ฎีกา ของ จำเลย ที่ 1 ฟัง ไม่ขึ้น
ที่ จำเลย ที่ 1 ฎีกา ว่า โจทก์ ที่ 2 ฟ้อง คดี โดย ไม่ ได้ รับ ความยินยอม จาก ภริยา จึง ไม่ มี อำนาจฟ้อง นั้น เห็นว่า ทางพิจารณา ไม่ปรากฏ ว่า ทรัพย์ พิพาท ตาม ฟ้อง เป็น สินสมรส และ จะ สันนิษฐาน ว่าเป็น สินสมรส ดัง ที่ บัญญัติ ไว้ ใน ประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์มาตรา 1474 ก็ ไม่ ได้ เพราะ ไม่ ปรากฏ ข้อเท็จจริง ใน สำนวน ว่าโจทก์ ที่ 2 ได้ จด ทะเบียน สมรส หรือไม่ จึง ยัง ฟัง ไม่ ได้ ว่าโจทก์ ที่ 2 มี ภริยา โดย ชอบ ด้วย กฎหมาย โจทก์ ที่ 2 มี อำนาจฟ้องคดี นี้ ฎีกา จำเลย ที่ 1 ฟัง ไม่ ขึ้น
พิพากษา ยืน
