แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ป.ผู้ใหญ่บ้านซื้ออาวุธปืนโดยอำเภอจัดการซื้อให้และมอบปืนให้ไว้ แต่ยังมิทันได้ออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนนั้น จำเลยหยิบยืมเอาปืนนั้นไปไว้ใช้จึงถูกจับกุมดำเนินคดีฐานมีอาวุธปืนไว้ในครอบครองโดยมิได้รับในอนุญาต แล้วอำเภอจึงได้ออกใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนแก่ ป.ก่อนศาลสั่งริบ ดังนี้ เมื่อศาลพิพากษาคดีที่จำเลยถูกฟ้องนี้ ปืนนั้นไม่ใช่สิ่งที่มีไว้เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 32 ศาลย่อมไม่สั่งริบปืน ของกลาง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีอาวุธปืนสั้น ๑ กระบอกกับกระสุนปืน ๔ นัด และปลอกกระสุน ๑ ปลอก ไว้ในครอบครองโดยมิได้รับใบอนุญาตจากนายทะเบียนท้องที่ ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติอาวุธปืน ฯ พ.ศ๒๔๙๐ มาตรา ๗,๗๒ และริบของกลาง
จำเลยให้การรับสารภาพ แต่ว่าปืนนี้เป็นของนายเป้ส มีใบอนุญาตให้มีและใช้โดยถูกต้องตามกฎหมายแล้ว จำเลยหยิบยืมไปใช้เลยถูกจับ
นายเป้ส จินารักษ์ ยื่นคำร้องขอคืนปืนกับกระสุนปืนของกลาง อ้างว่าเป็นของผู้ร้อง มีใบอนุญาตแล้ว ฯลฯ
ปรากฎว่าใบอนุญาตให้มีและใช้อาวุธปืนออให้หลังจากวันจำเลยกระทำผิด (ฟ้องว่าจำเลยกระทำผิด ๒๔ ตุลาคม ๒๕๐๕ ใบอนุญาตออกให้เมื่อ ๒๐ พฤศจิกายน ๒๕๐๕) ศาลชั้นต้นสอบถามนายเป้ส นายเป้สแถลงว่า ทางราชการอำเภอดำเนินการจัดซื้อปืนนี้ให้ และได้รับปืนเมื่อปลายเดือนเมษายน ๒๕๐๔ เมื่อได้รับปืนแล้วได้ชำระค่าธรรมเนียม ๑๐๐ บาทในการออกใบอนุญาตในวันเดียวกัน และทางอำเภอได้มอบปืนให้นายเป้สมาไว้ในครอบครอง ต่อมาผู้ร้องเคยไปติดต่อถามถึงใบอนุญาตต่อนายทะเบียนเรื่อย ๆ นายทะเบียนบอกว่าจะเอาเมื่อไรก็ได้ แต่ก็ไม่ได้ออกให้ จนเกิดเหตุเรื่องนี้จึงออกใบอนุญาตให้
ศาลชั้นต้นพิพากษา (เมื่อ ๖ ธันวาคม ๒๕๐๕ ) ว่าจำเลยผิดพระราชบัญญัติอาวุธปืน พ.ศ.๒๔๙๐ มาตรา ๗,๗๒ ลงโทษปรับ ลดกึ่งแล้วเหลือ ๘๐๐ บาท ส่วนอาวุธปืนนั้น เมื่อได้ความว่าใบอนุญาตให้ซื้อขาดอายุแล้ว ใบอนุญาตให้มีและใช้ก็ออกหลังจากใบอนุญาตขาดอายุ ทั้งออกให้หลังวันที่จับปืนของกลาง ถือว่าวันที่จับจำเลยได้นั้น เป็นปืนที่มีไว้เป็นความผิดอยู่นั่นเอง ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๒ จึงให้ริบ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ ให้คืนปืนของกลางแก่นายเป้ส
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ในส่วนที่จำเลยมีอาวุธปืนของกลางไว้ในครอบครองโดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นเรื่องเฉพาะตัวจำเลย แต่อาวุธปืนเป็นของนายเป้ส ซึ่งอำเภอผู้เป็นนายทะเบียนท้องที่ได้มอบให้นายเป้สไว้ และต่อมาได้ออกใบอนุญาตให้มีและใช้ก่อนศาลสั่งริบ ดังนั้น เมื่อ ศาลพิพากษาคดีนี้ ปืนกระบอกนี้ไม่ใช่สิ่งที่มีไว้เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๒ ที่ ศาลอุทธรณ์พิพากษาไม่ริบนั้น ถูกต้องแล้ว พิพากษายืน
