คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1593/2524

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

การเช่าทรัพย์สินเป็นสัญญาที่ผู้ให้เช่าตกลงให้ผู้เช่าได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินนั้นชั่วระยะเวลาอันมีจำกัด ผู้ให้เช่าไม่จำเป็นต้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ให้เช่า
โจทก์ให้จำเลยเช่าบ้านในฐานะโจทก์เป็นผู้ให้เช่าโดยตรงจึงไม่ต้องมีหนังสือตั้งโจทก์เป็นตัวแทน เมื่อจำเลยผิดสัญญา โจทก์ซึ่งเป็นคู่สัญญากับจำเลยโดยตรงย่อมมีอำนาจฟ้องขับไล่จำเลยได้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้เช่าบ้านเลขที่ 31 ซอยเกษมโสภณ แขวงสามเสนในเขตดุสิต กรุงเทพมหานคร จากโจทก์มีกำหนด 1 ปี นับแต่วันที่ 1 สิงหาคม 2521 จำเลยต้องชำระค่าเช่าเดือนละ 500 บาท ภายในวันที่ 5 ของทุกเดือน รายละเอียดปรากฏตามสำเนาสัญญาเช่าท้ายฟ้อง จำเลยผิดสัญญาไม่เคยชำระค่าเช่า โจทก์บอกเลิกการเช่าแล้ว แต่จำเลยไม่ยอมรับหนังสือนั้น จำเลยค้างชำระค่าเช่าอยู่ 2,500 บาท และโจทก์ขอเรียกค่าเสียหายถึงวันฟ้องอีก 500 บาท ขอให้บังคับจำเลยขนย้ายบริวารและทรัพย์สินออกจากบ้านเช่า และส่งมอบบ้านเช่าให้โจทก์ในสภาพเรียบร้อย ให้จำเลยชำระค่าเช่าที่ค้างและค่าเสียหาย

จำเลยให้การว่า นางสาวสบายเป็นเจ้าของบ้านเช่า โจทก์ไม่ใช่เจ้าของจึงไม่มีอำนาจฟ้อง โจทก์ไม่ได้รับหนังสือบอกเลิกการเช่า ขอให้ยกฟ้อง

ศาลชั้นต้นพิจารณาแล้ววินิจฉัยว่า บ้านเช่าเป็นของนางสาวสบายบุตรโจทก์มอบให้โจทก์จัดการผลประโยชน์ และโจทก์ทำสัญญาให้จำเลยเช่า โจทก์มีอำนาจฟ้องจำเลยผิดสัญญาไม่ชำระค่าเช่าและโจทก์บอกเลิกการเช่าโดยชอบแล้ว พิพากษาให้จำเลยขนย้ายบริวารและทรัพย์สินทั้งหมดออกจากบ้านเช่า กับให้ชำระค่าเช่าที่ค้างและค่าเสียหายแก่โจทก์

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน

จำเลยฎีกา ศาลชั้นต้นสั่งรับฎีกาจำเลยเฉพาะปัญหาข้อกฎหมายที่ว่า บ้านเช่าเป็นอสังหาริมทรัพย์ของบุตรสาวโจทก์ มอบให้โจทก์ดูแลผลประโยชน์ โจทก์เอาให้จำเลยเช่าโดยไม่มีหนังสือตั้งโจทก์เป็นตัวแทน โจทก์จึงไม่มีอำนาจฟ้อง

ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การเช่าทรัพย์สินเป็นสัญญาที่ผู้ให้เช่าตกลงให้ผู้เช่าได้ใช้หรือได้รับประโยชน์ในทรัพย์สินนั้นชั่วระยะเวลาอันมีจำกัด ผู้ให้เช่าไม่จำต้องเป็นเจ้าของทรัพย์สินที่ให้เช่า โจทก์ให้จำเลยเช่าบ้านในฐานะโจทก์เป็นผู้ให้เช่าโดยตรง จึงไม่ต้องมีหนังสือตั้งโจทก์เป็นตัวแทน โจทก์ซึ่งเป็นคู่สัญญากับจำเลยย่อมมีอำนาจฟ้อง

พิพากษายืน

Share