แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
ฟ้องบรรยายว่าลูกจ้างของจำเลยที่ 1 ขับรถยนต์ชนรถโจทก์โดยประมาทเลินเล่อ จำเลยที่ 1 เป็นเจ้าของรถซึ่งเอาประกันภัยไว้กับจำเลยที่ 2 ได้ความว่ารถเป็นของคนอื่นเอาประกันภัยค้ำจุนไว้ ไม่ใช่ของจำเลยที่ 1 เอาประกันภัย ข้อที่ว่าเจ้าของรถซึ่งไม่ใช่จำเลยที่ 1 ต้องรับผิดจำเลยที่ 2 ผู้รับประกันภัยจึงต้องรับผิดด้วย เป็นนอกประเด็น
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้จำเลยที่ 2ใช้ค่าสินไหมทดแทน 52,117 บาทแก่โจทก์ที่ 1 กับ 2,192 บาทแก่โจทก์ที่ 2กับดอกเบี้ย จำเลยที่ 2 ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “คดีมีปัญหาสู่ศาลฎีกาวินิจฉัยตามฎีกาจำเลยที่ 2 เพียงประเด็นเดียวว่า จำเลยที่ 2 จะต้องรับผิดต่อโจทก์หรือไม่ในปัญหาข้อนี้ ข้อเท็จจริงฟังได้ว่าจำเลยที่ 1 ไม่ได้เป็นเจ้าของและผู้เอาประกันภัยรถยนต์บรรทุก น.ว.04306 ไว้กับจำเลยที่ 2 ทั้งคนขับรถยนต์คันดังกล่าวก็มิได้เป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 1 ในขณะเกิดเหตุ ปัญหาว่า จำเลยที่ 2 ในฐานะผู้รับประกันภัยค้ำจุนจะต้องรับผิดต่อโจทก์ทั้งสองตามฟ้องหรือไม่นั้น เห็นว่าคดีนี้ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายโดยชัดแจ้งถึงความรับผิดชอบของจำเลยที่ 2ว่า จำเลยที่ 1 เป็นเจ้าของและผู้เอาประกันภัยรถยนต์บรรทุก น.ว.04306ไว้กับจำเลยที่ 2 และจำเลยที่ 1 ต้องรับผิดในวินาศภัยที่เกิดขึ้น อันเป็นข้ออ้างของโจทก์ที่อาศัยเป็นหลักแห่งข้อหาเพื่อให้จำเลยที่ 2 ต้องรับผิดตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 887 วรรคแรก ซึ่งบัญญัติถึงความรับผิดของผู้รับประกันภัยว่า จะรับผิดต่อเมื่อผู้เอาประกันภัยต้องรับผิดในวินาศภัยนั้น ดังนั้นประเด็นแห่งคดีจึงอยู่ที่ว่า จำเลยที่ 1 เป็นผู้เอาประกันภัยรถยนต์คันเกิดเหตุไว้กับจำเลยที่ 2 หรือไม่ และจำเลยที่ 1 จะต้องรับผิดดังโจทก์กล่าวอ้างตามฟ้องหรือไม่ เมื่อข้อเท็จจริงที่โจทก์อาศัยเป็นหลักแห่งข้ออ้างให้จำเลยที่ 2 ต้องรับผิดฟังไม่ได้ตามฟ้องเสียแล้ว จำเลยที่ 2 ก็หาจำต้องรับผิดตามฟ้องไม่แม้ห้างหุ้นส่วนจำกัดตงนั้มขนส่ง ผู้เป็นเจ้าของรถและเป็นผู้เอาประกันภัยรถยนต์คันดังกล่าวไว้กับจำเลยที่ 2 ก็ตาม แต่ศาลฎีกาเห็นว่าฟ้องของโจทก์คดีนี้ก็หาได้บรรยายถึงความรับผิดของห้างหุ้นส่วนจำกัดตงนั้มขนส่งที่มีต่อโจทก์แต่ประการใดไม่ ที่ศาลอุทธรณ์ฟังเลยไปว่าห้างหุ้นส่วนจำกัดตงนั้มขนส่งต้องรับผิด จึงเป็นการรับฟังนอกฟ้องนอกประเด็น ศาลฎีกาไม่เห็นพ้องด้วยคำพิพากษาฎีกาที่ 1675/2516 ระหว่างกรมชลประทาน โจทก์ บริษัทเมืองไทยขนส่ง จำกัด กับพวก จำเลย ที่ศาลอุทธรณ์อ้างมานั้นมีปัญหาเพียงว่า โจทก์มีอำนาจฟ้องผู้รับประกันภัยโดยตรง โดยมิจำต้องฟ้องหรือเรียกผู้เอาประกันภัยเข้ามาเป็นคู่ความด้วยหรือไม่เท่านั้น ข้อเท็จจริงไม่ตรงกับคดีนี้”
พิพากษาแก้ ให้ยกฟ้องตามศาลชั้นต้น
