แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ผู้เสียหายอายุ 5 ขวบเศษ จำเลยได้พูดขู่บังคับผู้เสียหายให้ถอดกางเกงออกและจำเลยได้เอาอวัยวะเพศของจำเลยใส่ที่อวัยวะเพศผู้เสียหายแล้วกระทำยิกๆ เมื่อผู้เสียหายรู้สึกเจ็บที่ของลับ จะร้องให้คนช่วย จำเลยได้ใช้ผ้าปิดปากไว้ ไม่ปรากฏว่าอวัยวะเพศของจำเลยล่วงล้ำเข้าไปในอวัยวะเพศผู้เสียหาย การกระทำของจำเลยจึงเป็นเพียงความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเรา
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า เมื่อวันที่ 7 มกราคม 2523 เวลากลางวัน จำเลยได้บังอาจข่มขืนกระทำชำเราเด็กหญิงใกล้รุ่งอายุ 5 ปี จนสำเร็จความใคร่ 1 ครั้ง โดยเด็กหญิงใกล้รุ่งไม่ยินยอมแต่ตกอยู่ในภาวะที่ไม่สามารถขัดขืนได้เพราะถูกจำเลยบังคับใช้ผ้าอุดปากไว้เหตุเกิดที่ตำบลบางกะดี อำเภอเมืองปทุมธานี จังหวัดปทุมธานี ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ลงวันที่21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2514 ข้อ 7
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 วรรคหนึ่ง จำเลยมีอายุเพียง 15 ปีเศษ เห็นสมควรให้จัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 74(5) จึงให้ส่งตัวจำเลยไปฝึกอบรมยังสถานฝึกอบรมของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กกลางจนกว่าจำเลยจะมีอายุครบ 18 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ข้อเท็จจริงเชื่อได้ว่าจำเลยได้พูดขู่บังคับผู้เสียหายให้ถอดกางเกงออก แล้วจำเลยเอาอวัยวะเพศจำเลยใส่ที่อวัยวะเพศผู้เสียหายแล้วกระทำยิก ๆ เมื่อผู้เสียหายรู้สึกเจ็บที่ของลับ จะร้องให้คนช่วย จำเลยได้ใช้ผ้าปิดปากไว้ไม่ปรากฏว่าได้มีการล่วงล้ำของอวัยวะเพศจำเลยเข้าภายในช่องของอวัยวะเพศผู้เสียหายแต่อย่างใดการกระทำของจำเลยจึงเป็นเพียงความผิดฐานพยายามข่มขืนกระทำชำเราผู้เสียหายเท่านั้น
พิพากษากลับเป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 277 วรรคแรก, 80 ประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ 11 ลงวันที่ 21 พฤศจิกายน2514 ข้อ 7 จำเลยมีอายุ 15 ปีเศษ เห็นสมควรจัดการตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 75, 74(5) โดยให้ส่งตัวจำเลยไปฝึกอบรมยังสถานฝึกอบรมของสถานพินิจและคุ้มครองเด็กกลางจนกว่าจำเลยจะมีอายุครบ 18 ปีบริบูรณ์ตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
