แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา
ย่อสั้น
จำเลยอ้างในฟ้องแย้งเกี่ยวกับค่าเสียหายที่เรียกร้องจากโจทก์ว่า เจ้าหน้าที่ของโจทก์ทุจริตนำเอาที่ดินพิพาทที่โจทก์แจ้งว่าจะให้จำเลยผู้เช่าเดิมได้เป็นผู้เช่าต่อไปหลังจากที่โจทก์ได้ปรับปรุงการจัดประโยชน์ในที่พิพาทเสร็จแล้วไปให้บุคคลภายนอกเช่า ทำให้ จำเลยได้รับความเสียหายไม่สามารถทำสัญญาเช่ากับโจทก์ได้ ดังนี้เป็นการยกข้ออ้างขึ้นมาใหม่ ไม่ได้อาศัยฟ้องเดิมเป็นมูลแห่งหนี้ที่เรียกร้องให้โจทก์ชดใช้ค่าเสียหายเป็นคนละเรื่องกับที่โจทก์ฟ้องขับไล่เพราะจำเลยคงอยู่ในที่พิพาทหลังจากสิ้นกำหนดการเช่าแล้วโดยไม่มี สิทธิ ชอบที่จำเลยจะฟ้องเป็นคดีต่างหาก
ย่อยาว
ศาลชั้นต้นสั่งไม่รับฟ้องแย้ง ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “จำเลยกล่าวอ้างในฟ้องแย้งเกี่ยวกับค่าเสียหายที่เรียกร้องจากโจทก์ว่า เจ้าหน้าที่ของโจทก์ทุจริตนำเอาที่ดินพิพาทที่โจทก์แจ้งว่าจะให้จำเลยผู้เช่าเดิมได้เป็นผู้เช่าต่อไปหลังจากที่โจทก์ได้ปรับปรุงการจัดประโยชน์ในที่พิพาทเสร็จแล้วไปให้บุคคลภายนอกเช่า ทำให้จำเลยได้รับความเสียหายไม่สามารถทำสัญญาเช่ากับโจทก์ได้ขอคิดค่าเสียหาย 51,000 บาท เห็นว่าฟ้องแย้งของจำเลยเป็นการยกข้ออ้างขึ้นมาใหม่ ไม่ได้อาศัยฟ้องเดิมเป็นมูลแห่งหนี้ที่เรียกร้องให้โจทก์ชดใช้ค่าเสียหาย เป็นคนละเรื่องกับที่โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลย เพราะจำเลยคงอยู่ในที่พิพาทหลังจากสิ้นกำหนดการเช่าแล้วโดยไม่มีสิทธิ จึงเป็นฟ้องแย้งที่ไม่เกี่ยวกับกับฟ้องเดิมพอที่จะพิจารณาและชี้ขาดไปด้วยกันได้ ชอบที่จำเลยจะฟ้องเป็นคดีต่างหาก ศาลล่างไม่รับฟ้องแย้งของจำเลยไว้พิจารณาชอบแล้ว ฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น”
พิพากษายืน ค่าฤชาธรรมเนียมชั้นฎีกาให้เป็นพับ
