คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1546/2492

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ที่ดินบ้านเรือนเป็นมฤดกตกได้แก่โจทก์และจำเลย โจทก์ไปขอโอนโฉนดรับมฤดก ฝ่ายจำเลยขอลงชื่อด้วย แต่เจ้าพนักงานขัดข้องและจำเลยครอบครองที่ดินตลอดมา เช่นนี้โจทก์จะฟ้องขอให้ขับไล่จำเลยออกจากที่หาได้ไม่

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยอาศัยอยู่ในที่ดินของโจทก์แล้วไม่ยอมออก ขอให้ขับไล่ จำเลยต่อสู้ว่า ที่ดินบ้านเรือนรายนี้จำเลยครอบครองมาประมาณ ๓๐ ปี เพราะเป็นที่ดินบ้านเรือนมฤดก ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ขับไล่
ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ที่ดินบ้านเรือนนี้เป็นมฤดกตกแก่ขุนนรินทร์ ๆ ตายจึงตกแก่บุตรและภรรยาขุนนรินทร์คือ โจทก์ จำเลยที่ ๑ บุตร และนางละม่อมภรรยาจำเลยที่ ๑ ครอบครองที่ดินตลอดมาเช่นนี้ จำเลยที่ ๑ มีส่วนเป็นเจ้าของที่ดินบ้านเรือนด้วย จำเลยที่ ๒ เป็นภรรยาจำเลยที่ ๑ จะขับไล่จำเลยทั้ง ๒ ไม่ได้
พิพากษายืน

Share