แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
คดีโจทก์เป็นคดีที่มีทุนทรัพย์ไม่เกิน 5,000 บาท และศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น และโจทก์ยื่นฎีกาเมื่อวันที่ 27 ธันวาคม 2499 ดังนี้ ฎีกาของโจทก์จึงเป็นฎีกาที่ต้องห้ามตามความในมาตรา 25 แห่ง พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติม ป.วิ.แพ่ง (ฉบับที่ 5) พ.ศ. 2499 ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ 12 พฤษภาคม 2499 เป็นต้นไป.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้อาศัยอยู่ในบ้านเรือนและที่ดินของโจทก์โฉนดเลขที่ ๑๐๔๐๗ จังหวัดชลบุรี โจทก์บอกให้จำเลยออกไปแล้วจำเลยไม่ยอมออก จึงขอให้ขับไล่จำเลยและใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์
จำเลยต่อสู้ว่าจำเลยกับบุตรได้ปกครองทำกินในฐานะเป็นเจ้าของตลอดมาย่อมได้กรรมสิทธิ์ ฯลฯ
นายเน้ง แซ่เอี๊ยว บุตรจำเลยร้องสอดเข้าเป็นจำเลยร่วม ศาลอนุญาต
ศาลชั้นต้นฟังว่าจำเลยได้ครอบครองทำกินมาในฐานะเป็นเจ้าของกว่า ๑๐ ปีย่อมได้กรรมสิทธิ์ ตาม ป.พ.พ.มาตรา ๑๓๘๒ พิพากษายกฟ้องโจทก์ และศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่าฎีกาของโจทก์มีปัญหาจะต้องวินิจฉัยในข้อเท็จจริงเรื่องปกครองโดยปรปักษิ์เป็นสำคัญในอันดับแรก แต่คดีนี้โจทก์ยื่นฎีกาเมื่อวันที่ ๒๗ ธันวาคม ๒๔๙๙ คดีมีทุนทรัพย์ที่พิพาทไม่เกิน ๕,๐๐๐ บาท ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น คู่ความฎีกาไม่ได้ตามมาตรา ๒๕ แห่ง พ.ร.บ. แก้ไขเพิ่มเติม ป.วิ.แพ่ง (ฉบับที่ ๕) พ.ศ. ๒๔๙๙ ซึ่งมีผลใช้บังคับตั้งแต่วันที่ ๑๒ พฤษภาคม ๒๔๙๙ เป็นต้นไป จึงสั่งไม่รับฎีกาของโจทก์
