แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า “ควิ้ง” ใช้กับสินค้าน้ำหมึก ได้จดทะเบียนไว้แล้ว จำเลยยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ามีคำว่า “ควีน” สำหรับสินค้าน้ำหมึกเช่นเดียวกัน เมื่อเครื่องหมายการค้าของโจทก์จำเลยไม่คล้ายกัน ทั้งชื่อและสีตลอดจนส่วนประกอบอื่นๆและไม่มีลักษณะถึงขนาดจะทำให้สาธารณชนเข้าใจผิดด้วยเช่นนี้โจทก์ย่อมไม่มีสิทธิจะขอให้ศาลบังคับให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียน หรือห้ามไม่ให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้านั้นได้
ย่อยาว
คดีนี้ โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้า “ควิ้ง” ใช้กับสินค้าน้ำหมึกของโจทก์ได้จดทะเบียนเครื่องหมายการค้าในประเทศอื่นรวมทั้งประเทศไทย จำเลยรับโอนเครื่องหมายจากนาย ต.จือเพ้ง ซึ่งได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้ามีคำว่า”ควีน” สำหรับสินค้าน้ำหมึกเช่นเดียวกัน ซึ่งโจทก์เห็นว่า คำว่า”ควิ้ง และ ควีน” คล้ายกันทั้งลักษณะตัวอักษรและการอ่านออกเสียงตลอดสีสรรที่ปรากฏในฉลากบนกล่อง จึงขอให้ศาลพิพากษาว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยเหมือนกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียน ห้ามไม่ให้ใช้เครื่องหมายการค้า “ควีน”กับสินค้าจำพวก 39
จำเลยให้การปฏิเสธต่อสู้คดี
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า เครื่องหมายการค้าของจำเลยคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ จนทำให้สาธารณชนอาจหลงผิดว่าเป็นสินค้าของโจทก์ พิพากษาให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนจากกองทะเบียนเครื่องหมายการค้า ห้ามไม่ให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้า “ควีน” กับสินค้าจำพวก 39 อีกต่อไป
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า เครื่องหมายการค้าที่จำเลยขอจดทะเบียนไม่ได้เลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาได้พิเคราะห์เครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยแล้วเห็นได้ว่าเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยไม่คล้ายกันทั้งชื่อ การอ่านออกเสียงและสีสรร ตลอดจนส่วนประกอบอื่น กับปรากฏโจทก์จำเลยแถลงรับกันว่าแบบกล่องของโจทก์และจำเลยซึ่งเป็นกล่องบรรจุขวดน้ำหมึกจำหน่ายในท้องตลาดก็แตกต่างกัน ไม่อาจจะทำให้ผู้ซื้อหรือประชาชนหลงเข้าใจผิดว่าสินค้าน้ำหมึกของจำเลยเป็นสินค้าของโจทก์ เพราะผู้ซื้อสินค้าจะต้องพิจารณาบ้างตามสมควรหาใช่ซื้อโดยไม่พิจารณาไม่ ไม่ว่าผู้นั้นจะอ่านหนังสืออังกฤษหรือไทยได้หรือไม่ได้ก็ตามเห็นว่าเครื่องหมายการค้าของจำเลยที่ขอจดทะเบียนไม่คล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ทั้งไม่มีลักษณะถึงขนาดจะทำให้สาธารณชนเข้าใจผิดว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ฎีกาโจทก์ฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน ให้ยกฎีกาโจทก์
