คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1535/2525

แหล่งที่มา : เนติบัณฑิตยสภา

ย่อสั้น

อสังหาริมทรัพย์ที่ฟ้องขับไล่อาจให้เช่าได้เดือนละไม่เกิน 5,000 บาท หรือไม่เมื่อโจทก์มิได้กล่าวความข้อนี้มาในฟ้อง ก็ต้องพิจารณาจาก ข้อเท็จจริงในสำนวนเมื่อบ้านพิพาทปลูกสร้างมาไม่น้อยกว่า 50 ปี บนเนื้อที่ประมาณ 20 ตารางวา ดังนี้ จึงอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละ5,000 บาท ต้องห้ามฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248วรรคสอง ผู้จัดการปกครองและผู้ตรวจตราสอดส่องศาลจ้าวมีอำนาจฟ้องแทนศาลจ้าวได้ และการนำสืบการแต่งตั้งผู้จัดการปกครองและผู้ตรวจตราศาลจ้าวตามพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พุทธศักราช 2457 นั้น มิได้ บัญญัติว่าจะต้องมีเอกสาร (หมายตั้ง) มาแสดง

ย่อยาว

ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยและบริวารออกจากบ้านเลขที่ 331 ห้ามมิให้จำเลยเข้ายุ่งเกี่ยวกับในบ้านและที่ดินดังกล่าว ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน จำเลยฎีกา

ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า “เป็นปัญหาในเบื้องต้นว่า อสังหาริมทรัพย์ที่โจทก์ทั้งสองขับไล่นั้นอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละห้าพันบาทหรือไม่ เพราะโจทก์มิได้กล่าวความข้อนี้มาในฟ้อง ทั้งค่าเสียหาย 5,000 บาท ที่โจทก์ขอให้จำเลยชดใช้เป็นค่าก่อสร้างที่สูงขึ้น เห็นว่าในเรื่องอัตราค่าเช่าอสังหาริมทรัพย์นั้น ศาลฎีกาจะต้องพิจารณาจากข้อเท็จจริงในสำนวนซึ่งได้ความจากจำเลยและนายจำลองพยานโจทก์ บ้านพิพาทเป็นบ้านไม้เก่า ๆ บิดาจำเลยเป็นผู้สร้างตั้งแต่จำเลยยังเป็นเด็ก ขณะเบิกความจำเลยอายุ 65 ปีแสดงว่าบ้านพิพาทสร้างมาไม่น้อยกว่า 50 ปี นอกจากนั้นปรากฏจากคำฟ้องว่า บ้านพิพาทปลูกอยู่บนเนื้อที่ประมาณ 20 ตารางวาจึงฟังได้ว่าอสังหาริมทรัพย์ที่ฟ้องขับไล่นั้นอาจให้เช่าได้ไม่เกินเดือนละห้าพันบาท ฉะนั้นเมื่อปรากฏว่าจำเลยมิได้กล่าวเป็นข้อพิพาทด้วยกรรมสิทธิ์หรือมิได้ยกข้อโต้เถียงในเรื่องแปลความหมายแห่งข้อความในสัญญาที่ก่อให้เกิดสิทธิอยู่บนอสังหาริมทรัพย์ คดีนี้จึงเป็นคดีที่ต้องมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248 วรรคสอง

สำหรับฎีกาของจำเลยในเรื่องอำนาจฟ้องที่ว่า เอกสาร ป.จ.1 และ ป.จ.2 ไม่มีเจ้าพนักงานเป็นผู้รับรองสำเนา คงมีแต่นายสามารถ วงศ์นิยม ทนายโจทก์เป็นผู้รับรองนั้น ได้ตรวจสอบเอกสารทั้ง 2 ฉบับดังกล่าวแล้ว ปรากฏว่า ผู้รับรองสำเนาเอกสารทั้ง 2 ฉบับ คือ นางชูศรีนรินทร์นอก ผู้ช่วยจ่าจังหวัดนครราชสีมา ฎีกาของโจทก์ในเรื่องนี้จึงเป็นฎีกาฝ่าฝืนข้อเท็จจริง และเป็นฎีกาข้อเท็จจริงมิใช่ข้อกฎหมายต้องห้ามตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความแพ่ง มาตรา 248

ส่วนเรื่องที่จำเลยฎีกาว่า การแต่งตั้งผู้จัดการปกครองและผู้ตรวจตราสอดส่องศาลจ้าวจะต้องมีเอกสาร ศ.จ.1 (หมายตั้ง) มานำสืบนั้น เห็นว่า ตามพระราชบัญญัติลักษณะปกครองท้องที่ พุทธศักราช 2457 มิได้บังคับว่าการนำสืบการแต่งตั้งผู้จัดการปกครองและผู้ตรวจตราสอดส่องศาลเจ้าจะต้องมีเอกสาร ศ.จ.1 (หมายตั้ง) มาแสดงตามเอกสารหมาย ป.จ.1 และ ป.จ.2 ฟังได้ว่าโจทก์มีอำนาจฟ้อง”

พิพากษายืน

Share