แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 132 นั้นมิใช่เป็นความผิดต่อส่วนตัว คดีชะนิดนี้พนักงานอัยการมีอำนาจยกขึ้นว่ากล่าวฟ้องร้องได้ โดยมิจำเป็นต้องรับคำทุกข์จากผู้เสียหาย
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยสมคบกันใช้อำนาจในตำแหน่งหน้าที่หาผลประโยชน์ อันมิควรได้ โดยจำเลยจัดซื้อหลักเข็ม เพื่อทำนบ ๑๑ เห่ง + ตัน ราคา ๔๖๙๘ บาท แต่จำเลยทำใบสำคัญเบิกเงินจากรัฐบาล ว่าซื้อเข็มถึง ๔๔๐๐ ตัน ราคา ๒๒๐๐๐ บาท แล้ว เอาเงินส่วนที่เกินเป็นประโยชน์ส่วนของตนเสีย ฯลฯ ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๒
จำเลยปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลยที่ ๒ สามปีตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๒ ยกฟ้องจำเลยที่ ๑ และ ๓
จำเลยที่ ๒ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์ พิพากษายืน
จำเลยที่ ๒ ฎีกาต่อมา
ปัญหาข้อกฏหมายที่จำเลยที่ ๒ ฎีกามีว่า คดีนี้ไม่มีผู้เสียหายร้องทุกข์ หรือมอบคดีให้อัยการว่ากล่าวลงโทษ และว่ารัฐบาลก็มิใช่ผู้เสียหาย
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ศาลลงโทษจำเลยตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๒ ซึ่งเป็นคดีอาญาสามัญ มิใช่คดีความผิดต่อส่วนตัว คดีชะนิดนี้พนักงานอัยการมีอำนาจยกขึ้นว่ากล่าวฟ้องร้องได้ โดยมิจำเป็นต้องรับคำร้องทุกข์จากผู้เสียหาย
จึงพิพากษายืน
