แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยอายุ19ปีไม่นับว่าเปนเด็กตาม ม.58 วิธีพิจารณาอาญาคำรับสารภาพโดยมีข้อแก้ตัวไม่ควรได้รับปราณีตาม ม.59
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาชญามาตรา ๒๔๙-๖๐ ฐานใช้ปืนยิง น.มีบาดเจ็บสาหัส
จำเลยรับว่าได้ยิง น.โดยป้องกันในขณะที่ น.กำลังฉุดคร่าห์น้องสาวจำเลย
ศาลจังหวัดตัดสินลงโทษจำเลยตามกฎหมายลักษณอาชญามาตรา ๒๔๙-๖๐ ได้จำคุกไว้ ๑๐ปี
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า จำเลยเปนเด็กอายุ ๑๙ ปี ยังเยาความคิดอยู่ และทั้งจำเลยก็รับว่าได้ยิง น.จริง จำเลยควรได้รับความปราณีลดโทษตามกฎหมายลักษณอาชญามาตรา ๕๙ จึงตัดสินแก้คำพิพากษาศาลเดิม ให้ลดโทษจำเลยลงกึ่งหนึ่งคงจำคุกจำเลยไว้ ๕ ปี
โจทก์ฎีกาเปนปัญหากฎหมายว่า
๑. จำเลยไม่ใช้เด็กตาม มาตรา ๕๘
๒. คำรับของจำเลยเปนคำรับโดยมีข้อแก้ตัวไม่ควรได้รับปราณีตามมาตรา ๕๙
ศาลฎีกาเห็นว่า
๑. จำเลยมีอายุ ๑๙ ปีแล้ว ไม่เข้าอยู่ในเกณฑ์ที่นับว่าเปนเด็กตามมาตรา ๕๘
๒. จำเลยสืบไม่พบว่ายิงโดยป้องกัน กลับได้ความว่าจำเลยยิงโดยความโกรธแค้น คำให้การของจำเลยไม่ได้รับโดยราบรื่นที่ควรจะปราณีที่ศาลอุทธรณ์ลดโทษจำเลยนั้นยังไม่ชอบ จึงตัดสินแก้คำพิพากษาศาลอุทธรณ์ ในข้อที่ให้ลดโทษจำเลยนั้นให้ยกเสีย คงลงโทษจำเลยตามคำตัดสินศาลจังหวัด
