แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ได้ความว่าน้ำสุราในไหของกลางที่จับได้จากจำเลยได้หกออกจากไหไปหมดแล้ว ส่วนที่อยู่ในไหของกลางที่โจทก์นำมาฟ้องมิใช่น้ำสุราที่จับได้จากจำเลยเป็นน้ำสุราที่นำมาใส่ไว้ในไหภายหลังโดยจะเป็นของใครไม่ปรากฏเมื่อโจทก์ฟ้องกล่าวหาจำเลยมีน้ำสุราที่มีอยู่ในไหโดยมิได้ประสงค์ฟ้องน้ำสุราที่หกออกจากไหไปหมดแล้ว เมื่อศาลฟังว่าน้ำสุราในไหมิใช่เป็นของจำเลยก็ต้องยกฟ้องโจทก์ เพราะจะลงโทษจำเลยฐานมีน้ำสุราที่หกออกจากไหไปหมดแล้วซึ่งอยู่นอกข่ายคำขอของโจทก์ไม่ได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยฐานบังอาจมีสุรากลั่นไม่ชอบด้วย ก.ม.และเพิ่มโทษไม่เข็ดหลาบ จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยบังอาจมีสุรากลั่นไม่ชอบด้วย ก.ม.จริง มีความผิดตาม พ.ร.บ.สุราฉบับที่ ๑ พ.ศ.๒๔๙๓ ม.๓๒
ฉบับที่ ๒ พ.ศ.๒๔๙๗ ม.๖ ปรับ ๖๐ บาท ต้องขังมาพอแก่โทษแล้ว ปล่อยตัวไปของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิจารณาแล้วเห็นว่าวคดีไม่น่าเชื่อว่าน้ำหรือน้ำสุรา ๑๕ เซ็นติลิตรของกลางในไหเป็นของจำเลย พิพากษากลับให้ยกฟ้อง
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาพิจารณาแล้ว แม้ศาลชั้นต้นก็ไม่ฟังว่าน้ำหรือสุราของกลางในไหจำนวน ๑๕ เซ็นติลิตรเป็นของจำเลย แต่ที่ลงโทษเพราะถือเอากลวิธีของจำเลยชักโยงเส้นลวดมาจากห้องจำเลยไปผูกกับไหซึ่งอยู่ในห้องว่างอีกห้องหนึ่งซึ่งอยู่ติดกับตอนที่เจ้าพนักงานไปตรวจนับนั้นมีการดึงเส้นลวดมาจากทางห้องของจำเลยให้ไหตกตะแคงของเหลวไหลหกออกจากไหมีกลิ่นสุราและกลิ่นอุจาระ สิ่งที่ออกมานั้นน่าเชื่อว่าเป็นสุราของจำเลยที่ไม่ชอบด้วย ก.ม. จึงถือเอาเป็นเกณฑ์ลงโทษจำเลย
ตามคำฟ้องของโจทก์มีว่าเมื่อวันที่ ๑๖ มี.ค.๙๘ เวลากลางวันจำเลยนี้บังอาจมีสุรากลั่นผิด ก.ม.จำนวน ๒ ไปปริมาณ ๑๕ เซ็นติลิตร ไว้ในความครอบครองของจำเลย ฯลฯ เหตุเกิด ฯลฯ ตามวันเวลาดังกล่าวแล้วเจ้าพนักงานจับตัวจำเลยไว้พร้อมด้วยสุรากลั่นผิด ก.ม. ดังกล่าวข้างต้นเป็นของกลาง นำส่งพนักงานสอบสวน ฯลฯ ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ.สุรา ฯลฯ และสั่งริบของกลางเสียด้วย
ศาลชั้นต้นทั้งสองเห็นต้องกันมาว่าน้ำหรือสุราของกลางที่มีอยู่ในไหนั้นยังไม่น่าเชื่อว่าเป็นของจำเลย ๆ จึงไม่ต้องรับผิดเกี่ยวกับน้ำหรือสุราของกลางตามที่โจทก์ระบุยืนยันมาในฟ้อง
ส่วนที่ศาลชั้นต้นเอาโทษเกี่ยวกับของเหลวส่วนที่หกออกไปแล้วนั้นแม้จะเห็นชั้นเชิงในการกระทำอันไม่สุจริตของจำเลยอยู่ก็ตามที แต่โจทก์มิได้ขอให้เอาโทษจำเลยเกี่ยวกับของเหลวที่หกออกจากไหไปแล้ว คงขอแต่เพียงเกี่ยวกับของเหลวของกลางที่ยังมีอยู่ในไหอย่างเดียวเท่านั้น จะลงโทษนอกข่ายคำขอของโจทก์หาได้ไม่
จึงเห็นว่าที่ศาลอุทธรณ์ฟังมาชอบแล้ว ฎีกาฟังไม่ขึ้น พิพากษายืน.
