แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ในฟ้องโจทก์กล่าวแต่ว่าจำเลยลักตัดไม้สะแก ซึ่งขึ้นอยู่ในที่หวงห้าม อยู่ในความปกครองของกำนันแต่ไม่ปรากฎว่าใครเป็นเจ้าของกรรมสิทธิต้นสะแกนั้น เป็นฟ้องที่ขาดสาระสำคัญแสดงไม่ครบองค์ความผิดฐานลักทรัพย์ จะลงโทษจำเลยไม่ได้
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าจำเลยได้ลักตัดไม้สะแกซึ่งขึ้นอยู่ในที่หวงห้ามเพื่อสาธารณประโยชน์อยู่ในความปกครองของกำนันไป ขอให้ลงโทษตามกฎหมายลักษณอาญามาตรา ๒๘๘
ศาลชั้นต้นเห็นว่า คดีไม่ปรากฎว่าที่และต้นสะแกเป็นของผู้ใด หากแต่ปรากฎว่าเป็นที่หวงห้ามเพื่อสาธารณประโยชน์ การกระทำของจำเลยจึงไม่เป็นผิด จึงพิพากษายกฟ้องโจทก์
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์เห็นว่า ต้นสะแกตามที่โจทก์ฟ้องไม่ปรากฎว่าเป็นของหวงแหน จำเลยตัดไปจึงไม่มีความผิดจึงพิพากษายืน
โจทก์ฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องของโจทก์มิได้บรรยายให้ชัดเจนว่า ใครเป็นเจ้าของกรรมสิทธิต้นสะแก ฟ้องของโจทก์จึงขาดสาระสำคัญแสดงไม่ครบองค์ ความผิดฐานลักทรัพย์ จะลงโทษจำเลยไม่ได้จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์
