แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์ทำสัญญาให้จำเลยอาศัยห้องเพื่ออำพรางการที่โจทก์ให้จำเลยเช่าช่วง ดั่งนี้โจทก์จะนำเอาสัญญาอาศัยมาฟ้องขับไล่จำเลยในฐานะผู้อาศัยหาได้ไม่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ทำสัญญาเช่าห้องจากสำนักงานทรัพย์สินพระมหากษัตริย์ และโจทก์ได้ให้จำเลยอาศัยอยู่ในห้องนี้ เมื่อเดือนสิงหาคม 2495 โจทก์ได้ทำสัญญาให้จำเลยอาศัยมีกำหนด 3 เดือนครบกำหนดแล้ว จำเลยไม่ยอมออก จึงขอให้ขับไล่
จำเลยต่อสู้ว่า จำเลยได้ทำสัญญาเช่าช่วงจากโจทก์ เป็นเวลาปีเศษ โจทก์กลัวสำนักงานทรัพย์สินฟ้องขับไล่ ในข้อผิดสัญญาเช่าช่วงจึงขอให้จำเลยทำสัญญาอาศัยจำเลยยอม ต่อมาจำเลยได้ทำสัญญาเช่าโดยตรงจากสำนักงานทรัพย์สินฯ ๆ ได้บอกเลิกสัญญากับโจทก์แล้วโจทก์ไม่มีอำนาจฟ้อง
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง แต่ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับให้ขับไล่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ได้รู้กันทำสัญญาอาศัยขึ้นเป็นการอำพรางการที่โจทก์ ให้จำเลยเช่าช่วง ซึ่งความจริงจำเลยไม่ได้อาศัย โจทก์จะเอาสัญญาอาศัยอำพรางมาฟ้องขับไล่จำเลยหาได้ไม่
พิพากษากลับ ให้บังคับคดีตามศาลชั้นต้น
