แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ป.ม.วิ.อาญามาตรา 216 บัญญัติให้ฎีกาภายในหนึ่งเดือน นับแต่วันอ่านคำพิพากษาหรือมีคำสั่งศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟัง ฉะนั้นเมื่อตัวจำเลยยังไม่ได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ แม้โจทก์และทนายจำเลยจะได้ฟังคำพิพากษาศาลอุทธรณ์แล้ว หมายจำเลยก็ยังไม่มีสิทธิฎีกา
ย่อยาว
คดีนี้ ศาลพิพากษาว่าจำเลยมีผิดตาม พ.ร.บ.ควบคุมการส่งไปนอกและการนำเข้ามาในราชอาณาจักรซึ่งสินค้าบางอย่าง พ.ศ.๒๔๘๒ มาตรา ๕ ให้จำคุก ๖ เดือน ขังมาพอแก่โทษแล้วให้ปล่อยตัวไป ฯลฯ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ทนายจำเลยฎีกาต่อมา
ศาลฎีกาตรวจสำนวนแล้ว ปรากฎว่าศาลชั้นต้นได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้โจทก์และทนายจำเลยฟังเมื่อวันที่ ๗ มีนาคม ๒๔๙๖ ส่วนตัวจำเลยมิได้มาศาลในวันที่กล่าวแล้ว ทนายจำเลยแถลงว่าจำเลยไปต่างประเทศ และตามสำนวนไม่ปรากฎว่า จำเลยไปต่างประเทศ และตามสำนวนไม่ปรากฎว่าได้อ่านคำพิพากษาศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟังในวันใด ๆ ต่อมา เมื่อเป็นเช่นนี้ ทนายจำเลยก็ยังไม่มีสิทธิฎีกาเพราะป.ม.วิ.อาญามาตรา ๒๑๖ บัญญัติให้ฎีกาภายใน ๑ เดือน นับแต่วันอ่านคำพิพากษาหรือคำสั่งศาลอุทธรณ์ให้จำเลยฟัง
จึงไม่รับฎีกาของทนายจำเลย
