แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความผิดฐานมีฝิ่น มูลฝิ่น เสพย์ฝิ่นนอกร้าน ตาม พ.ร.บ.ฝิ่นที่บัญญัติให้ลงโทษผู้กระทำผิด จำคุกและปรับนั้น เมื่อศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยแล้ว จะยกโทษปรับเสียก็ได้ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา 23
ย่อยาว
คดีมีปัญหาขึ้นมาสู่ศาลฎีกาเฉพาะนายนิยมจำเลย ซึ่งศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกฐานมีฝิ่น และมีมูลฝิ่น กับสูบฝิ่นนอกร้านฝิ่น มีกำหนด ๗ เดือน ปรับ ๖๐๐ บาท ปรับฐานมีกล้องสูบฝิ่นอีก ๒๐ บาท
โจทก์อุทธรณ์ว่าต้องปรับเรียงกะทงเป็นเงิน ๙๐๐ บาท และต้องจำคุกฐานมีกล้องสูบฝิ่นด้วย เพราะจำเลยต้องโทษตาม พ.ร.บ.ฝิ่นมาแล้ว
ศาลอุทธรณ์คงพิพากษาแก้เฉพาะความผิดฐานมีกล้องสูบฝิ่น โดยให้จำคุก ๕ วัน ปรับ ๒๐ บาท ให้ยกโทษจำเสีย นอกนั้นยืน
โจทก์ฎีการขอให้ปรับจำเลยอย่างน้อยฐานมีฝิ่น ๕๐๐ บาท ฐานมีมูลฝิ่น ๒๐๐ บาท ฐานสูบฝิ่นนอกร้าน ๒๐๐ บาท รวมเป็นเงิน ๙๐๐ บาท
ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อศาลพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยแล้ว จะยกโทษปรับเสียก็ได้ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๓ ฉะนั้นตามความเห็นของศาลล่างทั้ง ๒ ชอบแล้ว
