คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 144/2493

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ฟ้องที่กล่าวว่า “เมื่อวันใดไม่ปรากฎ ระหว่างเดือนกรกฎาคมกับสิงหาคม 2490 เวลากลางวันจำเลยได้กระทำผิด ฯลฯ” ดังนี้ถือว่าไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดหลายกะทงให้รวมกะทงลงโทษ จำคุก 3 ปี 6 เดือน ศาลอุทธรณ์เห็นว่าจำเลยมีผิดกะทงเดียวลงโทษจำคุก 2 ปี เป็นแก้ไขมาก

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยมีหน้าที่เป็นผู้บังคับเรือนจำทหารบกลำปาง ได้เรียกและรับเงินจากผู้ต้องขังหลายราย ศาลชั้นต้นพิพากษาจำคุกจำเลย ๔ ปี โดยลดโทษ ๑ ใน ๓ แล้ว
ศาลอาญากลางฟังว่า จำเลยเรียกและรับเงินจากพลทหารแก้วไว้เป็นของน้ำใจจริง พิพากษาแก้ให้จำคุก ๒ ปี ตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๑๓๗ ที่แก้ไขแล้ว ข้อหาอื่นให้ยก
จำเลยฎีกา
ฎีกาของจำเลยเป็นปัญหาข้อกฎหมายข้อเดียวว่า ตามฟ้องกล่าวว่า “เมื่อวันใดไม่ปรากฎ ระหว่างเดือนกรกฎาคมกับสิงหาคม ๒๔๙๐ เวลากลางวัน จำเลยด้วยตนเองและใช้พลทหารจิ่งผู้คุมเรียกและรับเงินจากพลทหารแก้ว ๒๕ บาท” เป็นฟ้องเคลือบคลุมหรือไม่
ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยศาลอาญากลางที่วินิจฉัยว่า ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม เพราะโจทก์กล่าวฟ้องบอกเวลาตามที่สามารถจะบอกให้จำเลยเข้าใจได้ดีแล้ว ศาลฎีกาวินิจฉัยข้อเท็จจริงแล้วพิพากษายืน

Share