แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยเฝ้าบ้านอยู่คนเดียวมีเพื่อนมานั่งคุยอยู่ด้วย 2 คน. นั่งคุยกันมืดๆ เพราะระหว่างนั้นมีโจรผู้ร้ายกระทำการปล้นทรัพย์ชิงทรัพย์ชุกชุมชาวบ้านต่างเกรงกลัวโจรภัย ภรรยาจำเลยและมารดาภรรยาจำเลยผู้ตายไปพักนอนที่อื่น เวลาประมาณ 20 นาฬิกาฝนกำลังตก ผู้ตายรีบเดินขึ้นเรือนจำเลยร้องถามผู้ตายก็ไม่ตอบ จำเลยจึงร้องบอกไปอีกว่าอย่าขึ้นมาจะยิง ผู้ตายยังขืนเดินขึ้นบันไดเรือนจำเลยเวลานั้นเดือนมืดมองดูไม่รู้ว่าเป็นใคร เมื่อศีรษะผู้ตายพ้นชานเรือนแล้วจำเลยยังร้องถามอีก 2-3 คำผู้ตายก็ไม่ตอบ เป็นเหตุให้จำเลยสำคัญมั่นใจว่าเป็นผู้ร้ายบังอาจบุกรุกขึ้นมาบนเคหสถาน จำเลยจึงใช้ปืนลูกซองยิงไป 1นัด ถูกขาผู้ตาย ผู้ตายร้องขึ้นจึงทราบว่าเป็นมารดาภรรยาและได้ขาดใจตายในวันรุ่งขึ้น การกระทำของจำเลยเป็นการยิงปืนไปโดยเจตนาจะป้องกันชีวิตร่างกายและทรัพย์สินในเหตุการณ์ที่ผู้ตายแสดงอาการให้พึงเข้าใจว่าเป็นผู้ร้ายสำคัญ ไม่เป็นการกระทำเกินสมควรแก่เหตุไม่เป็นความผิด
