คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1398/2495

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

นายจ้างเลิกจ้างลูกจ้างโดยลูกจ้างมิได้มีความบกพร่องในหน้าที่การงานที่นายจ้างจ้างทำ อันจะเป็นเหตุให้นายจ้างงดจ่ายโบนัสตามที่ได้ตกลงกันไว้แล้ว นายจ้างก็จะต้องจ่ายเงินโบนัสให้ลูกจ้าง
นายจ้างไม่มีสิทธิหักเงินเดือนของลูกจ้างไว้เพื่อใช้หนี้ที่ลูกจ้างเป็นลูกหนี้คนอื่นอยู่ เว้นแต่ลูกจ้างจะตกลงยินยอมให้หักเงินเดือนตนไว้

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า โจทก์เป็นลูกจ้างจำเลยสังกัดโรงงานยาสูบ ซึ่งเป็นหน่วยราชการของจำเลยในตำแหน่งหัวหน้าแผนกตรวจสอบบัญชี ได้รับค่าจ้างทั้งสิ้นเดือนละ ๔๖๘ บาท และยังมีสิทธิได้รับเงินรางวัล โบนัส ตามระเบียบอีกด้วย
ต่อมาจำเลยสั่งเลิกจ้างโจทก์ โดยไม่จ่ายเงินโบนัสให้โจทก์ จึงขอให้จำเลยจ่ายเงินเดือน เงินบำเหน็จและโบนัสให้โจทก์
จำเลยต่อสู้ว่า โจทก์ทำงานไม่เรียบร้อย จึงไม่มีสิทธิได้รับเงินบำเหน็จและโบนัส และโจทก์เป็นหนี้ร้านค้ากลางของโรงงานยาสูบแล้ว ไม่ใช้ ฯลฯ
ศาลชั้นต้นเห็นว่า โจทก์ไม่มีสิทธิได้รับเงินบำเหน็จและโบนัส และเห็นว่าจำเลยมีสิทธิหักเงินเดือนของโจทก์ไว้ใช้หนี้ร้านค้ากลางได้ จึงพิพากษาให้จำเลยจ่ายเงินค่าจ้างประจำเดือน ๑ เดือน โดยหักหนี้ของร้านค้ากลางออกเสียก่อน คำขออื่นให้ยก
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษา ให้จำเลยจ่ายเงินโบนัส เงินบำเหน็จ และค่าจ้างโดยไม่ต้องหักหนี้ร้านค้าให้แก่โจทก์เต็มจำนวน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามข้อเท็จจริงต้องรับฟังว่า โจทก์มิได้มีความบกพร่องในหน้าที่การงานที่จำเลยจ้างทำ อันจะเป็นเหตตุให้จำเลยงดจ่ายโบนัส ตามที่ทางราชการกำหนดไว้ให้จ่ายได้ ส่วนในข้อที่จะหักเงินเดือนของโจทก์ไว้ใช้หนี้ร้านค้ากลาง ก็ได้ความว่า ร้านค้ากลางไม่ใช่โรงงานยาสูบ ทั้งจำเลยสิบแสดงไม่ได้ว่าโจทก์ได้ตกลงยินยอมให้จำเลยหักเงินเดือนของโจทก์ เพื่อชำระหนี้แก่ร้านค้ากลาง จำเลยจึงหามีสิทธิจะหักเงินเดือนของโจทก์ไว้ไม่
จึงพิพากษายืน

Share