แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
พฤติการณ์ที่ถือว่า ผู้เช่าไม่ผิดนัด ไม่ชำระค่าเช่า 2 คราวติดๆ ตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าฯ
การค้างชำระค่าเช่าจะถือว่าผู้เช่าเป็นผู้ผิดนัดตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่าเสมอไปไม่ได้ (อ้างฎีกาที่ 924/2491)
ย่อยาว
ได้ความว่า จำเลยเช่าห้องของโจทก์ อยู่อาศัยค่าเช่าเดือนละ 5 บาท สัญญาชำระค่าเช่าล่วงหน้าต้นเดือนปฏิทินทุก ๆ เดือน
โจทก์ฟ้อง เมื่อวันที่ 23 กรกฎาคม 2492 ว่า จำเลยค้างค่าเช่าแต่เดือนพฤษภาคม 2492 ถึงเดือนที่ฟ้องเป็นการผิดสัญญา ขอให้ขับไล่จำเลย
จำเลยต่อสู้ว่า ค้างค่าเช่าเดือนมิถุนายน 2492 เท่านั้น
ศาลชั้นต้นเห็นว่า จำเลยค้างค่าเช่าเดือนมิถุนายนเดือนเดียวค่าเช่าเดือนกรกฎาคมนั้น แม้ในสัญญาจำเลยจะต้องชำระล่วงหน้าก็เป็นเพียงไม่ปฏิบัติกันตามสัญญาเท่านั้น จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า คดีนี้ได้ความชัดว่า โจทก์มิได้ถือเอาเป็นเด็ดขาดว่า ต้องชำระค่าเช่าต้นเดือนตามสัญญา แต่โจทก์ได้ยอมผ่อนผันเลื่อนเวลาชำระค่าเช่าให้จำเลยเสมอมา แม้ในเดือนกรกฎาคม2492 นั้นเอง โจทก์ก็ยังยอมผ่อนผันให้ชำระในวันที่ 20 ดังนี้จะถือว่า พอพ้นวันต้นเดือนไป ก็เป็นอันถือว่าจำเลยผิดนัดแล้วยังไม่ได้ และในเรื่องนี้จำเลยก็ได้นำค่าเช่าไปชำระในวันที่ 19 และ 20 กรกฎาคม หากแต่มีผู้อื่นมาขอเช่า โดยจะให้เงินกินเปล่าและขึ้นค่าเช่าให้ โจทก์จึงสั่งนายสมบัติไม่ให้รับชำระค่าเช่าจากจำเลย ดังนี้ จึงไม่มีทางจะกล่าวได้เลยว่า จำเลยผิดนัดไม่ชำระค่าเช่า 2 คราวติด ๆ กัน อันจะเป็นเหตุให้โจทก์ฟ้องขับไล่จำเลยได้ตามพระราชบัญญัติควบคุมค่าเช่า ฯลฯ 2489 มาตรา 16(1)
จึงพิพากษายืน
