แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ฟ้องว่า จำเลยบังอาจจัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล(วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. 2478 โดยจำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ 10 บาท อันเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยผู้จัด โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ดังนี้ ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายถึงการกระทำทั้งหลายที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิด อีกทั้งบุคคลและสิ่งของที่เกี่ยวข้องพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว ฟ้องโจทก์จึงสมบูรณ์ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 158(5) แล้ว
เมื่อจำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล(วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ 28 เพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยโดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยย่อมมีความผิดตามที่โจทก์ฟ้อง โดยไม่จำต้องบรรยายฟ้องให้ปรากฏว่า ผู้เล่นจะได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันหรือไม่ เพราะแม้ผู้เล่นจะไม่ได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกัน การกระทำของจำเลยก็เป็นความผิด
โจทก์บรรยายฟ้องว่าของกลางเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28 จำเลยให้การรับสารภาพ จึงต้องฟังว่าของกลางเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28เมื่อศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษปรับจำเลยการที่จำเลยฎีกาว่าของกลางไม่ใช่เครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ 28 จึงเป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงต้องห้ามมิให้ฎีกาตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 218
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ มาตรา ๔, ๑๐, ๑๒ พระราชบัญญัติการพนัน (ฉบับที่ ๗) พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๓ กับขอให้สั่งริบของกลางทั้งหมด
จำเลยให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยมีความผิดตามพระราชบัญญัติการพนันพ.ศ. ๒๔๗๘ มาตรา ๔, ๑๐, ๑๒ พระราชบัญญัติการพนัน (ฉบับที่ ๗)พ.ศ. ๒๕๐๔ มาตรา ๓ ฐานเป็นผู้จัดให้มีการเล่น ปรับ ๑,๔๐๐ บาท จำเลยให้การรับสารภาพลดโทษให้กึ่งหนึ่งตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๗๘ คงปรับ ๗๐๐ บาท ของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า จำเลยฎีกาข้อแรกว่า ฟ้องของโจทก์มิได้บรรยายว่าจำเลยจัดให้มีการเล่นการพนันกันอย่างไร มีใครเล่นกับใครมีทางได้ทางเสียอย่างไร อันเป็นองค์ประกอบที่สำคัญของการกระทำอันเป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ ฟ้องของโจทก์จึงเป็นฟ้องที่ขาดองค์ประกอบความผิดตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘(๕) พิเคราะห์แล้วโจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยบังอาจจัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล (วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข.ลำดับที่ ๒๘ ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ โดยจำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ ๑๐ บาท อันเป็นทางนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลยผู้จัด โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงานเห็นว่า ฟ้องของโจทก์ได้บรรยายถึงการกระทำทั้งหลายที่อ้างว่าจำเลยได้กระทำผิด อีกทั้งบุคคลและสิ่งของที่เกี่ยวข้องพอสมควรที่จะให้จำเลยเข้าใจข้อหาได้ดีแล้ว ฟ้องของโจทก์จึงสมบูรณ์ชอบด้วยประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๑๕๘(๕) แล้ว
จำเลยฎีกาข้อสองว่า ข้อเท็จจริงตามฟ้องของโจทก์ ประกอบกับรายงานประจำวันเกี่ยวกับคดีฟังได้ยุติว่า เมื่อวันที่ ๗ มกราคม๒๕๓๒ เวลากลางวัน จำเลยจัดให้มีการเล่น วี.ดี.โอ.เกม โดยจำเลยเรียกเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ ๑๐ บาท ไม่ปรากฏว่ามีผู้หนึ่งผู้ใดมีทางได้และทางเสียอันเป็นองค์ประกอบสำคัญของการพนันขันต่อ แต่กลับปรากฏว่าจำเลยมีทางได้ทางเดียวโดยเก็บค่าเล่นจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ ๑๐ บาท กรณีจึงไม่ใช่เป็นการพนันขันต่อ การกระทำของจำเลยไม่เป็นความผิดตามพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ มาตรา ๔, ๑๐, ๑๒ เห็นว่า คดีนี้โจทก์ฟ้องจำเลยว่า จำเลยบังอาจเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล(วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข. ลำดับที่ ๒๘ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ โดยจำเลยเก็บเงินจากผู้เข้าเล่นในอัตราชั่วโมงละ ๑๐ บาท เพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลย โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยให้การรับสารภาพกรณีจึงฟังได้ว่า จำเลยเป็นผู้จัดให้มีการเล่นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกล (วี.ดี.โอ.เกม) อันเป็นการพนันตามที่ระบุไว้ในบัญชี ข.ลำดับที่ ๒๘ เพื่อนำมาซึ่งผลประโยชน์แก่จำเลย เมื่อจำเลยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน จำเลยจึงมีความผิดตามที่โจทก์ฟ้องโดยไม่จำต้องให้ปรากฏจากฟ้องว่าผู้เล่นจะได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันหรือไม่ เพราะแม้ผู้เล่นจะไม่ได้เล่นพนันเอาทรัพย์สินกันการกระทำของจำเลยก็เป็นความผิดอยู่แล้ว ส่วนที่จำเลยฎีกาต่อไปว่าข้อเท็จจริงปรากฏว่าโดยสภาพแล้วเครื่องเล่น วี.ดี.โอ.เกมเป็นเพียงเครื่องเล่นทางวิทยาศาสตร์ที่จัดให้เด็กเล่นเพื่อความเพลิดเพลิน และฝึกไหวพริบเด็ก ไม่ปรากฏว่าตามปกติได้ใช้เป็นเครื่องเล่นการพนันที่ใช้ไฟฟ้าจักรกลแล้วนับแต้มหรือเครื่องหมายต่าง ๆ ที่ปรากฏขึ้นเป็นการแพ้ชนะ เครื่องเล่น วี.ดี.โอ.เกมของกลางจึงไม่ใช่เครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ ๒๘ท้ายพระราชบัญญัติการพนัน พ.ศ. ๒๔๗๘ ศาลฎีกาเห็นว่า เมื่อจำเลยให้การรับสารภาพตามฟ้อง จึงต้องฟังว่าของกลางดังกล่าวเป็นเครื่องเล่นไฟฟ้าจักรกลตามบัญชี ข. ลำดับที่ ๒๘ จึงเป็นการฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริง คดีนี้ศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นให้ลงโทษปรับจำเลย ๗๐๐ บาท จึงต้องห้ามมิให้ฎีกาในปัญหาข้อเท็จจริงตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา ๒๑๘ ศาลฎีกาไม่รับวินิจฉัย ที่ศาลอุทธรณ์พิพากษามานั้นชอบแล้ว ศาลฎีกาเห็นพ้องด้วยฎีกาของจำเลยฟังไม่ขึ้น
พิพากษายืน.
