แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เอกสารที่ยื่นต่อสาลเพื่อไห้โจทตรวจดูพายหลังเมื่อสืบพยานโจทเส็ดแล้ว ย่อมเปนการฝ่าฝืนตาม ป.ว.พ.มาตรา 90 และไม่มีเหตุเพียงพอที่จะรับฟังได้
ย่อยาว
โจทและผู้ร้องสอดฟ้องขอแบ่งมรดกจากจำเลยซึ่งเปนผู้จัดการมรดกตามคำสั่งสาล โดยกล่าวว่าพินัยกรรมที่เจ้ามรดกทำตกเป็นโมคะ มรดกจึงตกอยู่ไนถานะที่ไม่มีพินัยกรรมจำเลยจึงต้องแบ่งไห้โจทตามส่วน
จำเลยที่ ๑ ไห้การต่อสู้ว่าไม่เป็นโมคะ โจทและผู้ร้องไม่มีชื่อไนพินัยกรรม จึงไม่ได้รับส่วนแบ่ง
ศาลชั้นต้นพิจารนาแล้วพิพากษาไห้จำเลยทั้ง ๒ แบ่งทรัพย์ไห้โจทตามคำพิพากสา
โจทและผู้ร้องอุธรน์ ศาลอุทธรณ์พิพากสาแก้ไห้จำเลยที่ ๑ รับผิดส่งเงินตามบัญชี ก. อันดับ ๒๓๔-๒๓๕-๒๓๖ และบัญชี ข. อันดับ๙ มาแบ่งไห้โจทและผู้ร้อง
จำเลยที่ ๑ ดีกา สาลดีกาเห็นว่าทรัพย์ตามบัญชีอันดับ ๒๓๔-๒๓๕-๒๓๖ และอันดับ ๙ นี้ โจทฟ้องอ้างว่าเปนมรดก จำเลยแก้ว่ามีหยู่จิง แต่ได้จ่ายไปหมดแล้ว ตามบัญชีที่จำเลยส่งสาลนั้น จำเลยได้ส่งเมื่อสืบพยานโจทเส็ดแล้ว เพื่อไห้โจทตรวดดู ซึ่งเปนทางทำไห้โจทเส็ดแล้ว เพื่อไห้โจทตรวดดู ซึ่งเปนทางทำไห้โจทต้องเสียเปรียบมาก เปนการฝ่าฝืนต่อ ป.ว.พ. มาตรา ๙๐ จึงไม่มีเหตุเพียงพอจะรับฟัง พิพากสายืน
