คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 138/2538

แหล่งที่มา : สำนักงานส่งเสริมงานตุลาการ

ย่อสั้น

ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษประหารชีวิตจำเลยที่1จำเลยที่1อุทธรณ์ขอให้ลงโทษสถานเบาแม้จะมิได้อุทธรณ์ในปัญหาว่าจำเลยที่1กระทำความผิดตามฟ้องหรือไม่ศาลอุทธรณ์ก็ต้องวินิจฉัยปัญหานี้อีกครั้งหนึ่งตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา245วรรคสองปัญหาดังกล่าวเป็นข้อกฎหมายที่เกี่ยวกับความสงบเรียบร้อยศาลฎีกามีอำนาจยกขึ้นวินิจฉัยเองได้เมื่อศาลอุทธรณ์ยังมิได้วินิจฉัยปัญหาข้อนี้ศาลฎีกาเห็นสมควรย้อนสำนวนให้ศาลอุทธรณ์วินิจฉัย

ย่อยาว

โจทก์ ฟ้อง ขอให้ ลงโทษ ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 289, 340,240 ตรี กับ ให้ริบ มีดปลายแหลม และ ไม้ ของกลาง
จำเลย ที่ 1 ให้การ ปฏิเสธ ส่วน จำเลย ที่ 2 ให้การรับสารภาพ
ระหว่าง พิจารณา ผู้เสียหาย ยื่น คำร้องขอ เข้าร่วม เป็น โจทก์ศาลชั้นต้น มี คำสั่ง อนุญาต
ศาลชั้นต้น พิพากษา ว่า จำเลย ที่ 1 และ ที่ 2 มี ความผิด ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 340 วรรคสอง และ วรรคท้าย วางโทษ ประหารชีวิตจำเลย ที่ 2 ให้การรับสารภาพ เป็น ประโยชน์ แก่ การ พิจารณา นับ เป็นเหตุบรรเทาโทษ ลดโทษ ให้ กึ่งหนึ่ง ตาม ประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 78,52(2) คง จำคุก จำเลย ที่ 2 ไว้ ตลอด ชีวิต ริบ มีดปลายแหลม และ ไม้ ของกลาง
จำเลย ที่ 1 อุทธรณ์ ขอให้ ลงโทษ สถาน เบา จำเลย ที่ 2 ไม่ อุทธรณ์แต่ ศาลชั้นต้น ส่ง สำนวน มา ยัง ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 ตาม ประมวล กฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245
ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษายืน
จำเลย ที่ 1 ฎีกา ขอให้ ยกฟ้อง
ศาลฎีกา วินิจฉัย ว่า “ข้อ ที่ จำเลย ที่ 1 ฎีกา ต่อมา ว่าพยานหลักฐาน ของ โจทก์ ไม่มี น้ำหนัก ให้ รับฟัง และ จำเลย ที่ 1 ไม่ได้กระทำผิด ตาม ฟ้องโจทก์ จึง เป็น ข้อ ที่ มิได้ ยกขึ้น ว่ากล่าว มา แล้วใน ชั้นอุทธรณ์ แต่ คดี นี้ ศาลชั้นต้น พิพากษา ลงโทษ ประหารชีวิตจำเลย ที่ 1 แม้ จำเลย ที่ 1 จะ มิได้ อุทธรณ์ ใน ปัญหา ว่า จำเลย ที่ 1กระทำ ความผิด ตาม ฟ้อง หรือไม่ ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 ก็ ต้อง วินิจฉัยปัญหา นี้ อีก ครั้งหนึ่ง ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 245 วรรคสอง หาก ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 วินิจฉัย แล้ว พิพากษายืนปัญหา นี้ จึง จะ ถึงที่สุด หาก ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 พิพากษา เป็น อย่างอื่นคดี ก็ ไม่ถึงที่สุด จำเลย ที่ 1 อาจ ยื่นฎีกา ต่อไป ได้ แม้ จำเลย ที่ 1มิได้ ยก ปัญหา ดังกล่าว ขึ้น ฎีกา ก็ ตาม แต่ ก็ เป็น ปัญหาข้อกฎหมายที่ เกี่ยวกับ ความสงบ เรียบร้อย ศาลฎีกา มีอำนาจ ยกขึ้น วินิจฉัย เอง ได้เมื่อ ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 ยัง มิได้ วินิจฉัย ปัญหา ข้อ นี้ จึง ถือได้ว่าศาลอุทธรณ์ ภาค 1 มิได้ ปฏิบัติ ให้ ถูกต้อง ตาม กระบวนพิจารณา ดัง ที่บัญญัติ ไว้ ใน ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 245 วรรคสองดังกล่าว ข้างต้น สมควร ย้อนสำนวน ให้ ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 วินิจฉัยปัญหา นี้ ก่อน ”
พิพากษายก คำพิพากษา ศาลอุทธรณ์ ภาค 1 ให้ ศาลอุทธรณ์ ภาค 1พิจารณา คดี สำหรับ จำเลย ที่ 1 ตาม ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญามาตรา 245 วรรคสอง และ ตาม อุทธรณ์ ของ จำเลย ที่ 1 แล้ว มี คำพิพากษา ใหม่ตาม รูปคดี

Share