คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1375/2493

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ผู้ตายเมาสุราขึ้นไปก่อเหตุบนเรือนของจำเลยและใช้ขวดเหล้าใช้ไม้รุกไล่ตีจำเลย ๆ จึงเอามีดที่ใช้สับเปลือกไม้กินหมากอยู่ในมือแทงตอบไป ย่อมฟังได้ว่าจำเลยทำากรป้องกันตาม ก.ม.แต่ปรากฎว่าไม้ที่ผู้ตายใช้ตีเป็นเพียงไม้ไผ่ ถึงตีถูกก็ปรากฎว่าเพียงแต่ทำให้ฟกช้ำเท่านั้น การที่จำเลยใช้มีดมีคมปลายแหลมยาคืบเศษแทงผู้ตายตรงหน้าอกโดยแรง มีดเข้าเนื้อทะลุในและแทงปักเข้าที่ซอกคออีกทีหนึ่ง จนลึกทลุในเป็นผลให้ผู้ตายล้มลงขาดใจตายโดยทันทีหรือเกือบจะทันทีเช่นนี้ ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่าเป็นการกระทำเกินกว่าเหตุต้องมีโทษตามมาตรา 249, 53

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยทั้งสองสมคบกันฆ่านายบัว คงพิทักษ์ตายโดยเจตนา ขอให้ลงโทษตาม ก.ม.ลักษณะอาญามาตรา ๒๔๙, ๖๓
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยคนละ ๑๕ ปี ตามมาตรา ๒๔๙
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า นายผึ่งผู้เดียวแทงนายบัวตายโดยเจตนา แต่เป็นการป้องกันชีวิตทำเกินไปกว่าสมควรแก่เหตุ ส่วนนายวาลย์จำเลยไม่ได้กระทำผิดร่วมด้วย จึงพิพากษาแก้ว่า นายผึ่งจำเลยผิดตามมาตรา ๒๔๙, ๕๓ จำคุก ๕ ปี ยกฟ้องปล่อยนายวาลจำเลยที่ ๒ ไป
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าเมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่านายบัวเมาสุราขึ้นไปก่อเหตุบนเรือนนายผึ่ง และใช้ขวดเหล้าใช้ไม้รุกไล่ตีนายผึ่งเป็นชุลมุล นายผึ่งจึงเอามีดที่ใช้สัปเปลือกไม้กินหมากอยู่ในมือแทงตอบไป ย่อมฟังได้ว่านายผึ่งจำเลยทำการป้องกันตาม ก.ม. แต่ไม้ที่นายบัวใช้ตีเป็นเพียงไม้ไผ่ถึงตีถูกก็ปรากฎว่าเพียงแต่ทำให้ฟกช้ำเท่านั้น การที่นายผึ่งจำเลยใช้มีดเหล็กมีคมปลายแหลมยาวถึงคืบเศษแทงเอาตรงหน้าอกนายบัว โดยแรงจนมีดเข้าเนื้อทะลุในและแทงปักเข้าที่ซอกคออีกทีหนึ่งจนทะลุในเหมือนกัน เป็นผลให้นายบัวล้มลงขาดใจตายโดยทันที หรือเกือบจะทันทีเช่นนี้ย่อมเป็นที่เห็นได้ว่า เป็นการกระทำเกินกว่าเหตุที่นายบัวรุกรานเอาตะบองไม้ไผ่ตีนายผึ่งจำเลยอุทธรณ์พิพากษามาชอบแล้ว สำหรับนายวาลย์จำเลยฟังว่าไม่ได้กระทำผิดด้วย จึงพิพากษายืน

Share