แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ความรับผิดของผู้ซื้อ ผู้ซื้อรับซื้อที่ดินซึ่งเจ้าของเดิมได้ทำสัญญาจะขายให้แก่ผู้หนึ่งไว้ก่อนแล้ว และผู้ซื้อก็ทราบดังนี้ ผู้ซื้อคนหลังต้องรับผิดต่อผู้ที่ทำสัญญาจะซื้อคนก่อนตนนั้น
ย่อยาว
จำเลยที ๒ ได้ทำสัญญาจะขายที่นาให้โจทก์ ๕๕ ไร่เศษ ได้รับเงินเปนราคา ๒๗๐๐ บาทไปแล้วและยอมให้โจทก์ปกครองที่นานั้น แต่ยังมิได้โอนแบ่งแยกที่ดินให้โจทก์ จำเลยที่ ๒ กลับเอาที่ดินรายพิพาทนี้โอนขายให้แก่จำเลยที่ ๑ เสียทั้งโฉนด ซึ่งมีเนื้อที่ ๙๙ ไร่เศษ และรับเงินราคาไปเสร็จแล้วและก่อนเวลาที่จำเลยที ๒ จะโอนขายที่รายนี้ให้แก่จำเลยที ๑ โจทก์ก็ได้ห้ามปรามและบอกเรื่องให้จำเลยที่ ๑ ทราบแล้วดังนี้ โจทก์จึงฟ้องของให้ศาลบังคับจำเลยแบ่งที่นารายนี้ให้แก่โจทก์ ๕๕ ไร่
ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินว่า จำเลยที่ ๑ ได้รับซื้อไว้โดยสุจริตถูกต้องตามกฎหมาย จึงให้ยกฟ้องโจทก์ฉะเพาะจำเลยที่ ๑ ส่วนจำเลยที่ ๒ บังคับให้ใช้ราคาที่ดิน ๒๗๐๐ บาทให้แก่โจทก์
ศาลฎีกาเห็นว่า จำเลยที่ ๑ รับซื้อที่ดินไว้ยังไม่สุจริต เพราะโจทก์ได้ห้ามปรามและบอกเหตุการณ์ให้จำเลยที่ ๑ ทราบแล้ว เมื่อจำเลยที่๑ ขึ้นรับซื้อที่นารายนี้ไว้ทั้งหมด โดยไม่แบ่งซื้อแต่ฉะเพาะส่วนที่เหลือจากสัญญาที่จะขายให้แก่โจทก์แล้ว ก็เท่ากับจำเลยที่ ๑ ได้ตัดหรือทำลานสิทธิของโจทก์ที่มีอยู่ตามสัญญาให้สูญไป จำเลยที่ ๑ ต้องรับผิดต่อโจทก์ จึงตัดสินแก้คำพิพากษาศาลล่าง ให้จำเลยโอนที่ ๕๕ ไร่ ๓ งานให้แก่โจทก์
