แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ตัวแทนผู้ที่ได้รับอนุญาตให้ค้าของเก่ารับซื้อของไว้แล้วไม่ลงรายการในสมุดบัญชีการกฎหมาย แม้ผู้ที่ได้รับอนุญาตค้าของเก่าจะไม่อยู่รู้เห็นด้วยผู้รับอนุญาตก็ตากก็ต้องมีความผิด
ย่อยาว
ค. จำเลยได้รับอนุญาตให้ทำการค้าของเก่า ส่วน จ. จำเลยเป็นผู้จัดการในระหว่าง ค. จำเลยลงมาธุระที่กรุงเทพฯ จ. ได้รับซื้อของเก่าไว้หาได้จดรายงานลงในสมุดบัญชีสำหรับค้าของเก่าไม่ โจทก์จึงฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยทั้ง ๒
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้ลงดทษ ค. ผู้เดียว
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
ค. จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาตัดสินว่า หน้าที่จดบัญชีของเก่าที่รับซื้อไว้ตกอยู่แก่ ค. จำเลย ตาม ม. ๑๒ บุคคลผู้ค้าของเก่าเป็นผู้รับผิดชอบในทางอาญา แม้จำเลยไม่อยู่เวลาผู้แทนรับซื้อของเก่าและไม่ได้ลงในสมุดบัญชีนั้นก็ควรถือว่า ค. ได้กระทำผิดในการนี้ศาลล่างทั้ง ๒ ตัดสินชอบแล้ว ยืนตาม
