คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 129/2504

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ของที่จำเลยสั่งเข้ามาจากต่างประเทศอันจะต้องเสียภาษีศุลกากรนั้นเมื่อไม่ได้ความว่าจำเลยได้ปกปิดไม่แสดงรายการหรือแสดงรายการอันเป็นเท็จ หรือชักพาให้ผิดหลงแล้ว ก็ไม่มีการกระทำที่จะอ้างเป็นมูลความผิดเอาแก่จำเลยแต่อย่างใด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 1 เป็นกรรมการผู้จัดการบริษัทเบลโก-ไทยเอเยนซี จำกัด จำเลยที่ 2 เป็นชิปปิ้งออกของของบริษัทดังกล่าวได้สมคบกันหลีกเลี่ยงภาษีศุลกากรยื่นใบขนสินค้าและตราสารต่าง ๆ ต่อพนักงานเจ้าหน้าที่โดยเป็นเท็จ

จำเลยให้การปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นเห็นว่าจำเลยไม่มีความผิด พิพากษายกฟ้อง

โจทก์อุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน แต่มีผู้พิพากษาฝ่ายข้างน้อยเห็นแย้งว่าจำเลยควรมีความผิดและอนุญาตให้โจทก์ฎีกาต่อไปได้

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ของที่จำเลยสั่งเข้ามาอันจะต้องเสียค่าอากรในคดีนี้ ที่โจทก์เรียกว่าประตูน้ำเหล็กหล่อนี้ ในสัญญาที่จำเลยทำขายให้กับกรมโยธาเทศบาล ใช้คำว่า CAST IRON GATE VALVES ในคำขอเปิดเครดิตต่อธนาคารเรียกว่า CAST IRON FULLWAY GATE VALVES ข้อโต้เถียงกันคงมีแต่ว่า ของรายนี้เป็นประตูน้ำหรือเป็นเพียงเครื่องอุปกรณ์ติดต่อท่อน้ำ ประตูน้ำนี้มีที่ติดต่อกับท่อประปาเพื่อให้น้ำผ่านและบังคับเปิดปิดให้ผ่านมากน้อยได้ถึงแม้ผู้จัดการคนก่อนของบริษัทจำเลยจะได้เสียค่าอากรไปแล้วโดยเขียนชื่อสินค้าว่า FULLWAY GATE VALVES ก็จริง แต่จำเลยเห็นว่า ควรต้องเสียค่าอากรในประเภทเครื่องอุปกรณ์ติดต่อท่อน้ำ จำเลยจึงให้เขียนในใบขนว่า TUBE FITTING ให้ตรงกับประเภทของในพิกัดที่ 89 และตรงตามใบอินวอยส์แต่จำเลยก็มิได้เขียนข้อความเพียงเท่านี้ จำเลยได้เขียนต่อไปในวงเล็บให้ปรากฏโดยชัดแจ้งอีกด้วยว่า FULLWAY GATE VALVES อันบ่งถึงลักษณะเฉพาะของของรายนี้กำกับไว้ด้วย ศาลฎีกาไม่เห็นว่าการที่จำเลยเขียนข้อความดังกล่าวในใบขน อันเป็นข้อความที่โจทก์ยกขึ้นกล่าวหาจำเลยตามที่ระบุมาในฟ้องจะเป็นการปกปิด เป็นความเท็จหรือชักพาให้ผิดหลงแต่อย่างใด คำว่า FULLWAY GATE VALVES ซึ่งเป็นชื่อเรียกของรายนี้ จำเลยก็ได้เขียนลงไว้โดยชัดแจ้งแล้วจะวงเล็บหรือไม่วงเล็บก็ไม่ทำให้คำที่เขียนไว้นี้คลายความชัดเจนลงไปอย่างใดคดีนี้ไม่ได้ความว่าจำเลยสมคบกับเจ้าหนี้ที่ผู้ใดกระทำการหลีกเลี่ยงภาษีอากรหากเจ้าหน้าที่จะพลั้งเผลอไม่ทักท้วง ก็ไม่ใช่เหตุที่จะทำให้จำเลยกลายเป็นผู้กระทำความผิดทางอาญาไป

ที่โจทก์ฎีกาว่า ปัญหาข้อสำคัญอยู่ที่ว่าของรายนี้จะต้องเสียค่าอากรตามพิกัดประเภท 89 หรือ 198 เท่านั้น เพราะกฎหมายบัญญัติไว้ชัดแจ้งว่าผู้ใดเกี่ยวข้องด้วยประการใด ๆ ก็ต้องมีความผิด นั้นเห็นว่าเมื่อคดีไม่ได้ความเลยว่าจำเลยได้ปกปิด ไม่แสดงรายการหรือแสดงรายการเป็นเท็จ ไม่บริบูรณ์หรือชักพาให้ผิดหลงแล้ว ก็ไม่มีการกระทำที่จะอ้างเป็นมูลความผิดเอาแก่จำเลยแต่อย่างใด การที่จำเลยระบุข้อความดังกล่าวแล้วเพื่อขอเสียภาษีตามพิกัดประเภท 89 นั้นพิกัดอัตราประเภทใดเป็นพิกัดที่ถูกต้องสำหรับของรายนี้ เป็นแต่ความเห็นของจำเลย ไม่เป็นข้อความที่จะฟังเป็นจริงหรือเท็จที่จะอ้างเอาเป็นความผิดแก่จำเลยได้อย่างไร

พิพากษายืน ยกฎีกาโจทก์

Share