คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 128/2485

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ขอจับจองรับใบเหยียบย่ำทับที่ซึ่งเขาได้ครอบครองทำประโยชน์มานานแล้ว ใบเหยียบย่ำย่อมใช้ไม่ได้. เมื่อมีธรรมเนียมท้องถิ่นใช้หญ้าคามุงหลังคาและซื่อขายได้ การที่สงวยหญ้าคาในที่ดินก็นับว่าเป็นการครอบครอง.

ย่อยาว

ได้ความว่าที่รายพิพาทแต่เดิมโจทก์ได้ปลูกผลไม้ล้มลุก ต่อมามีหญ้าคาหรือแฝกเกิดขึ้น จึงสงวนไว้สำหรับมุงหลังคาและขายด้วย และได้ล้อมรั้วไว้ เมื่อเดือนสิงหาคม ๒๔๘๓ จำเลยไปขอจับจองรับใบเหยียบย่ำทับที่รายพิพาทโดยปิดบังไม่ให้โจทก์รู้ ประกาศก็มิได้ปิด จำเลยได้รับใบเหยียบย่ำแล้ว โจทก์ไปตัดแฝกในที่วิวาทตามที่ได้เคยทำมา จำเลยร้องต่อตำรวจหาว่าโจทก์ลักเกี่ยวแฝกในที่จำเลยโดยเอาไบเหยียบย่ำออกแสดง โจทก์จึงมาฟ้องขอให้เพิกถอนใบเหยียบย่ำ ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้องโจทก์.
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์ฟังข้อเท็จจริงว่ามีธรรมเนียมในท้องถิ่นใช้หญ้าคามุงหลังคาและขายได้ จึงเห็นว่า การที่โจทก์เก็บหญ้าคามาใช้ทำประโยชน์และมีรั้วล้อมรอบเป็นการครอบครอง ที่พิพาทเป้นที่ที่โจทก์ทำประโยชน์มีสิทธิครอบครองอยู่แล้วใบเหยียบย่ำออกทับที่ย่อมใช้ไม่ได้ พิพากษา
กลับห้ามไม่ให้จำเลยเข้าเกี่ยวข้องและเพิกถอนใบเหยียบย่ำ.
จำเลยฏีกา ศาลฎีกาเห็นว่าที่พิพาทโจทก์ได้ล้อมรั้วและครอบครองทำประโยชน์มานานแล้ว การจองจำเลยมิได้จับจองฉะเพาะที่ของตน กลับจองทับที่เขาโดยปกปิดไม่ให้เขารู้ใบเหยียบย่ำที่ทับที่ของโจทก์ใช้ไม่ได้ จึงพิพากษายืนตามศาลอุทธรณ์.

Share