แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยออกเช็คโดยเขียนจำนวนเงินและลงลายมือชื่อเป็นผู้สั่งจ่ายไว้แต่ยังไม่ได้ลงวัน เดือน ปี กำหนดเวลาสั่งให้ธนาคารใช้เงิน ดังนี้ แม้ภายหลังจำเลยจะยอมให้ผู้เสียหายเขียน วัน เดือน ปี ลงในเช็คเองต่อหน้าจำเลย ก็เพื่อให้เช็คมีรายการสมบูรณ์ตามกฎหมายมีผลให้ใช้สิทธิฟ้องร้องกันได้ในทางแพ่งเท่านั้น จำเลยจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๓
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ในการวินิจฉัยปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาของโจทก์ศาลฎีกาต้องฟังข้อเท็จจริงตามที่ศาลอุทธรณ์ได้วินิจฉัยมาแล้วว่า จำเลยออกเช็คทั้งเจ็ดฉบับมอบให้แก่นางสาววีณา ผาตินุวัติ ผู้เสียหายเพื่อชำระหนี้เงินกู้ โดยจำเลยได้เขียนจำนวนเงินในเช็ค และลงลายมือชื่อเป็นผู้สั่งจ่ายไว้แล้วทุกฉบับ แต่ยังไม่ได้เขียนวัน เดือน ปีลงในเช็ค และจำเลยยอมให้ผู้เสียหายเขียน วัน เดือน ปี ลงในเช็คเองต่อหน้าจำเลย เมื่อเช็คถึงกำหนดสั่งจ่าย ผู้เสียหายนำเช็คไปเรียกเก็บเงิน ธนาคารตามเช็คปฏิเสธการจ่ายเงินตามเช็คเหล่านั้น คงมีปัญหาข้อกฎหมายตามฎีกาของโจทก์ว่า ที่จำเลยมอบให้ผู้เสียหายเขียนวัน เดือน ปีลงในเช็คต่อหน้าจำเลยจำเลยจะมีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็คหรือไม่ เห็นว่า วัน เดือน ปี ในเช็คเป็นกำหนดเวลาสั่งให้ธนาคารใช้เงิน จึงเป็นสาระสำคัญของการกระทำความผิดฐานนี้ด้วยเช็คที่ไม่ลงวันเดือนปีย่อมถือได้ว่าไม่มีวันเดือนปีที่ผู้ออกเช็คกระทำความผิดแม้จำเลยจะยอมให้ผู้เสียหายเขียนวัน เดือน ปี ลงไปในเช็คทั้งเจ็ดฉบับต่อหน้าจำเลย ก็เพื่อให้เช็คมีรายการสมบูรณ์ตามกฎหมายมีผลให้ใช้สิทธิฟ้องร้องกันได้ในทางแพ่งเท่านั้น ดังนั้น การออกเช็คโดยไม่ลง วัน เดือน ปี ผู้ออกเช็คจึงไม่มีความผิดตามพระราชบัญญัติว่าด้วยความผิดอันเกิดจากการใช้เช็ค
พิพากษายืน.
