แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์จำเลยแถลงรับกันว่า เหตุที่รถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุด โดยคนขับไม่ได้ขับรถเร็วเกินกว่าอัตราที่กฎหมายกำหนดไว้ แล้วท้ากันขอให้ศาลวินิจฉัยข้อกฎหมายเพียงข้อเดียวว่า จำเลยจะต้องรับผิดตามฟ้องหรือไม่ปรากฏฟ้องของโจทก์บรรยายว่านายอิ้วจือได้ขับรถยนต์ของจำเลยจากตลาดหญ้าคาไปตลาดดงเค็งเพื่อรับส่งสินค้าและคนโดยสารตามทางการที่จำเลยจ้าง โดยความประมาทปราศจากความระมัดระวัง ขับรถเร็วสูงกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้ ทำให้รถยนต์ที่ขับพลิกคว่ำ โจทก์ซึ่งเป็นผู้โดยสารตกลงจากรถได้รับบาดเจ็บ จึงขอให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ ดังนี้ เห็นได้ว่าฟ้องของโจทก์ประสงค์ให้จำเลยรับผิดฐานเป็นผู้รับขนส่งคนโดยสารตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 608 จำเลยมิได้ปฏิเสธว่าจำเลยมิใช่ผู้รับขนส่งคนโดยสารดังโจทก์ฟ้อง ฉะนั้น จำเลยจึงต้องรับผิดต่อความเสียหายอันเกิดแก่โจทก์ซึ่งเป็นคนโดยสาร เว้นแต่การเสียหายเกิดแต่เหตุสุดวิสัยหรือเกิดแต่ความผิดของโจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 634 แม้คู่ความจะแถลงรับกันว่ารถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุดอันไม่ใช่เพราะขับรถเร็วเกินอัตราที่กฎหมายกำหนด ก็ไม่ทำให้จำเลยพ้นจากความรับผิดในฐานเป็นผู้รับขนส่งคนโดยสารไปได้ จำเลยจะอ้างว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องโดยขอให้ศาลยกฟ้องหาได้ไม่
การที่รถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุด ไม่ใช่เหตุสุดวิสัยตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 8 เพราะยังอยู่ในวิสัยที่ผู้ขับจะสามารถป้องกันได้ หากใช้ความระมัดระวังตามสมควรตรวจดูสภาพรถให้เรียบร้อยดีก่อนนำออกขับ
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า นายอิ้วจือบุตรผู้เยาว์ของจำเลยซึ่งเป็นลูกจ้างจำเลยได้ขับรถยนต์ของจำเลยจากตลาดหญ้าคาไปตลาดคงเด็งเพื่อรับส่งสินค้าและคนโดยสารตามทางการที่จำเลยจ้าง โดยประมาทปราศจากความระมัดระวัง ขับรถเร็วสูงกว่าที่กฎหมายกำหนดไว้ ทำให้รถยนต์ที่ขับพลิกคว่ำโจทก์ซึ่งเป็นผู้โดยสารตกลงจากรถได้รับบาดเจ็บ ขอให้จำเลยชดใช้ค่าเสียหาย ๓๐,๐๐๐ บาท
จำเลยขาดนัดยื่นคำให้การ
โจทก์ยื่นคำร้องขอให้เรียกนายอิ้วคุงเข้ามาเป็นจำเลยร่วมอ้างว่าดำเนินกิจการร่วมกับจำเลย
นายอิ้วคุงจำเลยร่วมให้การว่า เหตุที่รถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุด เป็นเหตุสุดวิสัย ค่าเสียหายไม่เกิน ๑,๐๐๐ บาท
ศาลชั้นต้นชี้สองสถาน ให้โจทก์นำสืบก่อน สืบพยานโจทก์ได้ ๑ ปาก คู่ความแถลงรับกันว่า เหตุที่รถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุด โดยคนขับมิได้ขับรถเร็วเกินกว่าอัตราที่กฎหมายกำหนด แล้วท้ากันให้ศาลวินิจฉัยข้อกฎหมายว่า จำเลยจะต้องรับผิดตามฟ้องโจทก์หรือไม่ หากศาลวินิจฉัยว่าต้องรับผิด จำเลยและจำเลยร่วมยอมชดใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ ๘,๐๐๐ บาท ประเด็นอื่นคู่ความยอมสละ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยและจำเลยร่วมต้องรับผิดตามฟ้องโจทก์ พิพากษาให้จำเลยและจำเลยร่วมชดใช้ค่าเสียหายให้โจทก์ตามคำท้า
จำเลยและจำเลยร่วมอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยและจำเลยร่วมฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ตามฎีกาข้อ ๑ ที่ว่า ทางพิจารณาที่คู่ความรับกันได้ความว่ารถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุด ไม่ใช่เพราะขับรถเร็วเกินอัตราที่กฎหมายกำหนด จึงถือว่าทางพิจารณาต่างกับฟ้องศาลต้องยกฟ้องนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ฟ้องโจทก์บรรยายไว้ชัดเจนและเข้าใจได้ว่าโจทก์ประสงค์ให้จำเลยรับผิดในฐานเป็นผู้รับขนส่งคนโดยสารตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๐๘ จำเลยมิได้ปฏิเสธว่าไม่ใช่ผู้รับขนส่งคนโดยสาร จึงต้องรับผิดต่อความเสียหายอันเกิดแก่โจทก์ซึ่งเป็นผู้โดยสาร เว้นแต่การเสียหายเกิดแต่เหตุสุดวิสัยหรือเกิดแต่ความผิดของโจทก์ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๖๓๔ที่โจทก์บรรยายฟ้องว่านายอิ้วจือขับรถเร็วเกินอัตราที่กฎหมายกำหนดเป็นเพียงอ้างเหตุประกอบมาในฟ้องเท่านั้น แม้ทางพิจารณาได้ความว่ารถพลิกคว่ำเพราะลูกหมากคันส่งหลุดอันมิใช่ขับรถเร็วเกินอัตราที่กฎหมายกำหนด ก็ไม่ทำให้จำเลยพ้นความรับผิดในฐานเป็นผู้รับขนส่งคนโดยสารข้อแตกต่างเพียงเท่านี้ศาลจะยกฟ้องดังฎีกาของจำเลยหาได้ไม่
ฎีกาข้อ ๒ ที่ว่ารถพลิกคว่ำเกิดจากเหตุสุดวิสัยนั้น ศาลฎีกาเห็นว่าถ้านายอิ้วจือใช้ความระมัดระวังตามสมควร โดยตรวจดูสภาพของรถให้เรียบร้อยก่อนนำออกขับ ก็อาจป้องกันมิให้ลูกหมากคันส่งหลุดและรถพลิกคว่ำ ซึ่งอยู่ในวิสัยที่นายอิ้วจือจะป้องกันได้ จึงไม่ใช่เหตุสุดวิสัยตามความหมายแห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา ๘ จำเลยจึงต้องรับผิดตามคำท้า
พิพากษายืน
