คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 125/2484

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

จำเลยทอนไม้สักของกลางซึ่งแห้งล้มอยู่ในไร่ของจำเลยซึ่งจำเลยครอบครองมาประมาณ 10 ปีแล้วเพื่อทำเป็นเสากะท่อมอาศัยอยู่ในไร่นั้นเอง จำเลยไม่ได้ตัดฟันชักลากไม้สักจากป่า จำเลยยังไม่มีความผิด

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่าจำเลยตัดฟันชักลากไม้สักออกจากป่าผิด พ.ร.บ. ขอให้ลงโทษ
ศาลจังหวัดกำแพงเพ็ชร์และศาลอุทธรณ์พิพากษายืนกันมา ให้ยุกฟ้องโจทก์เพราะไม้สักของกลางเป็นไม้ล้มโคนอยู่ในไร่ของจำเลยเองซึ่งไร่นั้นจำเลยครอบครองมาประมาณ ๑๐ ปี แล้วถือไม่ได้ว่าจำเลยชักลากไม้ออกจากป่า
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยทอนไม้สักของกลางซึ่งแห้งล้มอยู่ในไร่ของจำเลยที่จำเลยครอบครองมาประมาณ ๑๐ ปีทำเป็นเสากะท่อมปลูกอาศัยอยู่ในไร่นั้น จำเลยไม่ได้ตัดฟันชักลากไม้สักออกจากป่าดังฟ้อง จำเลยจึงไม่มีความผิด จึงพิพากษายืนตามศาลล่าง

Share