คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 1236/2517

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

ความผิดฐานเลียนเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นตามมาตรา 274 ไม่ใช่เป็นความผิดอันยอมความได้ จึงไม่อยู่ในบังคับของมาตรา 96
ถ้าการกระทำผิดของจำเลยยังกระทำสืบเนื่องตลอดมาจนถึงวันที่ผู้เสียหายร้องทุกข์แล้ว คดีย่อมไม่มีทางขาดอายุความ
การกระทำเพียงแต่เลียนเครื่องหมายการค้าของผู้อื่น มิได้เอาเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นมาใช้โดยตรง ย่อมเป็นความผิดตามมาตรา 274 ไม่เป็นความผิดตามมาตรา 272 ด้วย (อ้างฎีกาที่ 782-783/2508)

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้เลียนเครื่องหมายการค้าตราเพลย์บอยเขียนเป็นอักษรโรมันว่า PLAY BOY ของนายณรงค์ เศรษฐนุปถัมภ์ หรือกิจเวคิน ซึ่งได้จดทะเบียนต่อกรมทะเบียนการค้ากระทรวงเศรษฐการไว้ตามกฎหมายแล้ว โดยจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าที่มีรูปลักษณะคล้ายเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย และใช้กับสินค้าเสื้อกางเกงสำเร็จรูป โดยจำเลยมีเจตนาให้ประชาชนหลงเชื่อว่าเป็นเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหาย และเป็นสินค้าหรือการค้าของผู้เสียหายขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๒, ๒๗๔ และริบของกลาง
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นฟังว่า จำเลยได้เลียนเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายซึ่งได้จดทะเบียนไว้แล้ว และนำเครื่องหมายการค้าที่เลียนแบบขึ้นนั้นไปใช้ติดกับเสื้อกางเกงที่รับจ้างตัดด้วย เป็นความผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๒ และ ๒๗๔ ลงโทษเรียงกระทงความผิดรวมเป็นจำคุกจำเลย ๒ เดือน ปรับ ๕๐๐ บาท โทษจำคุกให้รอไว้มีกำหนด ๒ ปี ของกลางริบ
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาสั่งให้รับฎีกาของจำเลยแต่เฉพาะที่เป็นข้อกฎหมายและวินิจฉัยว่า
ปัญหาเรื่องอายุความ จำเลยฎีกามีใจความว่า ผู้เสียหายทราบว่าจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าตั้งแต่ พ.ศ. ๒๕๑๓ และร้องทุกข์ในวันที่ ๑๒ ตุลาคม ๒๕๑๔ มิได้ร้องทุกข์ภายใน ๓ เดือน นับแต่ทราบความผิดของจำเลย คดีโจทก์จึงขาดอายุความตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๙๖ นั้นพิเคราะห์แล้วเห็นว่า ความผิดฐานเลียนเครื่องหมายการค้าของผู้อื่นตามมาตรา ๒๗๔ นั้น ไม่ใช่เป็นความผิดอันยอมความได้ จึงไม่อยู่ในบังคับของมาตรา ๙๖ ดังที่จำเลยฎีกา นอกจากนี้การกระทำความผิดของจำเลยยังกระทำสืบเนื่องตลอดมาจนถึงวันที่ ๑๒ ตุลาคม ๒๕๑๔ การที่ผู้เสียหายร้องทุกข์ในวันที่ ๑๒ ตุลาคม ๒๕๑๔ จึงไม่มีทางขาดอายุความไปได้
ปรากฏว่าศาลอุทธรณ์พิพากษายืนตามศาลชั้นต้นลงโทษจำเลยตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๒๗๒ ด้วย ศาลฎีกาเห็นว่าไม่ถูกต้องเพราะจำเลยเพียงแต่เลียนเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายอันเป็นความผิดตามมาตรา ๒๗๔ เท่านั้น มิได้เอาเครื่องหมายการค้าของผู้เสียหายโดยตรงมาใช้อันจะเป็นความผิดตามมาตรา ๒๗๒ ทั้งนี้ ตามนัยคำพิพากษาฎีกาที่ ๗๘๒-๗๘๓/๒๕๐๘ ระหว่าง ผู้ว่าคดีศาลแขวงพระนครเหนือ โจทก์ บริษัทอเมริกันไซยันนามิด คัมปะนีฯ โจทก์ร่วม ห้างหุ้นส่วนจำกัดซิบชัยเภสัชฯ กับพวก จำเลย ศาลฎีกาจึงต้องแก้ไขให้ถูกต้อง
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยมีความผิดตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๒๗๔ วางโทษจำคุกจำเลย ๑ เดือน และปรับ ๒๕๐ บาท แต่โทษจำคุกให้รอการลงโทษไว้ ๒ ปี ถ้าไม่ชำระค่าปรับให้จัดการตามมาตรา ๒๙, ๓๐ ริบของกลาง

Share