แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ปลูกห้องแถวรุกล้ำเข้าไปบนชานคลองภาษีเจริญ และปักเสาทำเขื่อนรุกล้ำลงไปในทางน้ำคลองภาษีเจริญ โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากนายช่างชลประทานย่อมมีความผิดตามพระราชบัญญัติการชลประทานหลวง พ.ศ.2485
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยบังอาจสมคบกันปลูกสร้างอาคารและปักเสาตีเขื่อนรุกล้ำชานคลอง และทางน้ำชลประทานตามริมคลองภาษีเจริญโดยรุกล้ำเข้าไปประมาณ 4 เมตร ยาว 60 เมตร โดยมิได้รับอนุญาตเป็นหนังสือจากนายช่างชลประทาน เป็นเหตุให้เสียหายแก่คันคลองชานคลอง และทางน้ำชลประทาน ขอให้ลงโทษจำเลยตามพระราชบัญญัติการชลประทานหลวง พ.ศ. 2485 มาตรา 23, 30, 37
จำเลยทั้ง 4 ปฏิเสธความรับผิด
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า นางสำเนียงจำเลยที่ 1 ผู้เดียว ผิดตามพระราชบัญญัติชลประทานหลวง พ.ศ. 2485 มาตรา 23, 37 ปรับ 40 บาทจำเลยอื่นให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ จำเลยที่ 2, 3, 4 ผิดด้วย
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า นางสำเนียงจำเลยได้ปลูกห้องแถว 4 ห้อง รุกล้ำเข้าไปบนชานคลอง หรือคันคลองภาษีเจริญ และจ้างนายประเสริฐจำเลยนายหลงจำเลย นายกี่จำเลย ปักเสาทำเขื่อนรุกล้ำลงไปในทางน้ำคลองภาษีเจริญ โดยมิได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจากนายช่างชลประทาน จึงมีความผิดตามพระราชบัญญัติชลประทานหลวง พ.ศ. 2485 ฯลฯ
จึงพิพากษายืน
