คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 121/2489

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

มอบเครื่องอะไหล่รถยนต์ให้จำเลยนำไปขายโดยอำนาจขายตกอยู่แก่จำเลย จำเลยขายแล้ว ไม่ชำระราคาให้ผู้เสียหายดังนี้ จำเลยไม่มีผิดฐานยักยอกเครื่องอะไหล่รถยนต์นั้น

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องว่า จำเลยได้รับมอบหมายเครื่องอะไหล่รถยนต์ของนายเกียรติรวมราคา 500 บาทเพื่อนำไปขาย จำเลยบังอาจมีเจตนาทุจริตยักยอกทรัพย์ดังกล่าวแล้วไว้เป็นประโยชน์เสีย ขอให้ลงโทษและใช้ราคาทรัพย์

จำเลยปฏิเสธ

ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า ได้ความจากพยานโจทก์ว่าจำเลยขายของที่รับมอบไปแล้วนำเงินไปใช้เสีย โจทก์ทวงถามหลายครั้งจำเลยก็ขอผัดผ่อนเรื่อยมา และยังพยายามจะหาใช้อยู่ ได้ความเพียงเท่านี้คดีอาจไม่เป็นผิดทางอาญา แต่จำเลยกลับปฏิเสธในชั้นศาล จำเลยจึงมีเจตนาทุจริตขึ้นในตอนนี้ จึงพิพากษาลงโทษจำคุกจำเลยเพียง 4 เดือน

จำเลยอุทธรณ์

ศาลอุทธรณ์วินิจฉัยว่า ไม่มีพยานหลักฐานบ่งให้เห็นว่า จำเลยทุจริตเบียดบังของที่ได้รับมอบอันเป็นเรื่องที่โจทก์หาว่ายักยอกการได้เงินมาจากการขายแล้วพูดผัดอ้างเหตุติดขัดต่าง ๆ นั้น แม้ว่าจะเป็นไปโดยเจตนาตระบัด ก็เป็นเรื่องนอกข้อหา เพราะโจทก์หาว่ายักยอกสิ่งของที่มอบ จำเลยไม่มีผิดทางอาญา พิพากษากลับให้ยกฟ้อง

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า ตามหลักฐานพยานโจทก์เป็นเรื่องนายเกียรติมอบเครื่องอะไหล่รถยนต์ให้จำเลยนำไปขายโดยกำหนดราคาไว้ 500 บาทจึงเป็นอันว่าอำนาจขายอยู่แก่จำเลย จำเลยจะขายให้ใคร ๆ หรือจะซื้อไว้เองก็ได้ แต่จำเลยต้องชำระราคาให้แก่นายเกียรติ คดีนี้ปรากฏว่าจำเลยขายเครื่องอะไหล่รถยนต์ให้ตรงกับความประสงค์ของผู้มอบแล้ว จำเลยจึงมีหน้าที่ชำระราคาแก่ผู้เสียหาย จะว่าจำเลยยักยอกของที่มอบตามฟ้องโจทก์ไม่ได้ จึงพิพากษายืน

Share