แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
โจทก์บรรยายฟ้องว่า จำเลยบังอาจใช้อาวุธปืนยิงนายทองหล่อเขียนกันให้ถึงแก่ความตาย แต่นายทองหล่อรู้ตัวและหลบบังนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ กระสุนปืนจึงพลาดไปถูกนายรอดถึงแก่ความตาย แต่ทางพิจารณาฟังได้ว่า จำเลยมิได้เจตนาฆ่านายทองหล่อ หากเจตนาฆ่านายรอด กระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงก็ถูกนายรอดถึงแก่ความตายจำเลยมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ ตายโดยเจตนา ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288
กรณีเช่นนี้ ถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงตามที่ปรากฏในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง อันเป็นเหตุให้ศาลต้องพิพากษายกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยใช้อาวุธปืนยิงนายทองหล่อ เขียนกัน 1 นัดโดยเจตนาฆ่า แต่นายทองหล่อรู้ตัวและหลบบังนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือกระสุนปืนจึงพลาดไปถูกนายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ ถึงแก่ความตายแล้วจำเลยยังใช้ปืนตีนายทองหล่อ เขียนกันอีกหลายที ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 60, 80 และ 297, 90, 91
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่าจำเลยมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอดหุ่นเสือ ตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288, 60 และฐานทำร้ายร่างกายนายทองหล่อ เขียนกันตามมาตรา 297 แต่ไม่ผิดฐานพยายามฆ่านายทองหล่อให้ลงโทษตามมาตรา 288 อันเป็นกระทงหนัก จำคุก 20 ปี
จำเลยอุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่าจำเลยมีความผิดตามมาตรา 288, 297ให้ลงโทษตามมาตรา 288 ซึ่งเป็นกระทงหนัก
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาฟังว่า จำเลยมิได้เจตนาจะฆ่านายทองหล่อ เขียนกัน หากเจตนาฆ่านายรอดหรือบุญรอด หุ่นเสือ กระสุนปืนที่จำเลยใช้ยิงก็ถูกนายรอดถึงแก่ความตาย จำเลยก็ต้องมีความผิดฐานฆ่านายรอดหรือบุญรอดหุ่นเสือ ตายโดยเจตนาตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 288 กรณีเช่นนี้ถือไม่ได้ว่าข้อเท็จจริงตามที่ปรากฎในทางพิจารณาแตกต่างกับข้อเท็จจริงที่กล่าวในฟ้อง อันเป็นเหตุให้ศาลต้องพิพากษายกฟ้องตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 192 และจำเลยยังมีความผิดฐานทำร้ายนายทองหล่อ เขียนกัน ผู้เสียหายได้รับบาดเจ็บสาหัสตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 297 อีกกระทงหนึ่ง
พิพากษายืน
