แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เจ้าของรถยนต์นำรถยนต์ไปซ่อมที่อู่ซ่อมรถแล้วเจ้าของรถยนต์วานให้ช่างซ่อมรถขับรถคันนั้นไปส่งที่อื่น เมื่อส่งเสร็จแล้วช่างซ่อมรถขับรถกลับอู่ไปเกิดชนกับรถจักรยานยนต์ของผู้เสียหายระหว่างทางดังนี้ ช่างซ่อมรถไม่ได้เป็นตัวแทนหรือเป็นลูกจ้างของเจ้าของรถยนต์เจ้าของรถยนต์ไม่ต้องร่วมรับผิดในการละเมิดนั้น
สัญญาจ้างทำของตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 587นั้น ผู้รับจ้างตกลงจะทำงานสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนสำเร็จให้แก่ผู้ว่าจ้างโดยผู้รับจ้างไม่ได้อยู่ในความควบคุมบังคับบัญชาของผู้ว่าจ้าง และผู้ว่าจ้างไม่มีสิทธิจะสั่งงานหรือบงการแก่ผู้รับจ้าง
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยที่ 2 เจ้าของรถยนต์บรรทุก ได้ให้จำเลยที่ 1 ซ่อมจำเลยที่ 1 รับซ่อม แต่รถเสียเพียงเล็กน้อย จำเลยที่ 2 ขอให้จำเลยที่ 1 ขับรถไปส่งที่ถนนผดุงกรุงเกษม จำเลยที่ 1 ขับรถไปส่งแล้วขับกลับ เมื่อถึงสี่แยกโรงเรียนนายร้อยจำเลยที่ 1 กระทำโดยประมาทชนกับรถจักรยานยนต์ของบุตรผู้เสียหาย ทำให้บุตรผู้เสียหายถึงแก่ความตาย โจทก์ขาดไร้ผู้อุปการะจากผู้ตายคิดค่าเสียหายเดือนละ 1,000 บาท เป็นเวลา 20 ปี จำเลยที่ 1ขับรถไปส่งจำเลยที่ 2 จนเกิดเหตุ กระทำในฐานะตัวแทนหรือลูกจ้างของจำเลยที่ 2 ขอให้จำเลยทั้งสองใช้ค่าเสียหาย
ก่อนจำเลยที่ 1 ยื่นคำให้การโจทก์ขอถอนฟ้องจำเลยที่ 1
จำเลยที่ 2 ให้การว่า จำเลยที่ 1 ไม่ได้กระทำไปในฐานะตัวแทนหรือทางการที่จ้างของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 1 เป็นช่างรับซ่อม การรับซ่อมรถไม่ใช่เป็นลูกจ้างของจำเลยที่ 2 จำเลยที่ 1 ขับรถไปส่งจำเลยที่ 2 เป็นการทดลองรถ จำเลยที่ 2 มิได้มอบหมายให้จำเลยที่ 1 เป็นตัวแทนนำรถไปส่งอู่เพื่อซ่อม เงินที่โจทก์เรียกร้องเรียกไม่ได้เพราะโจทก์ไม่ใช่ผู้ขาดอุปการะ ไม่ใช่ผู้ทุพพลภาพ ไม่มีสิทธิฟ้องร้อง
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า จำเลยที่ 1 ไม่ใช่ลูกจ้างจำเลยที่ 2 เพราะการซ่อมรถเป็นการจ้างทำของ ขณะเกิดเหตุจำเลยที่ 2 มิได้ควบคุมจำเลยที่ 2 ไม่ได้ตั้งจำเลยที่ 1 เป็นตัวแทน พิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การขับรถกลับอู่ จำเลยที่ 2 ไม่ได้นั่งไปด้วย เป็นการกระทำของจำเลยที่ 1 โดยลำพัง จำเลยที่ 2 ไม่ได้มอบหมายหรือสั่งให้จำเลยที่ 1 กระทำการแทน จำเลยที่ 1 มิใช่เป็นตัวแทนของจำเลยที่ 2
จำเลยที่ 2 จ้างจำเลยที่ 1 ซ่อมรถ เป็นการจ้างทำของ โดยจำเลยที่ 1 เป็นผู้รับจ้าง จำเลยที่ 2 เป็นผู้ว่าจ้าง ผู้รับจ้างไม่อยู่ในความควบคุมบังคับบัญชาของผู้ว่าจ้าง และผู้ว่าจ้างไม่มีสิทธิจะสั่งงานหรือบงการแก่ผู้รับจ้าง จำเลยที่ 1 จึงไม่ใช่ลูกจ้างของจำเลยที่ 2
พิพากษายืน
