แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การพะนันชนิตที่เคยมีคำอธิบายถึงวิธีเล่นไว้ตามกฎหมายเก่า แต่ไม่มีอธิบายไว้ในกฎหมายใหม่นั้น ศาลถงถือเอาวิธีเล่าตามกฎหมายเก่า วิธีเล่นอีโจ้งคือเอาสตางค์โยนลงหลุม แล้วทายกันว่าเป็นคู่หรือคี่
ย่อยาว
ได้ความว่าจำเลยเล่นการพะนันโดยเอาสตางค์มารวมกัน แล้วโยนลงหลุมอันที่เข้าหลุมเป็นของผู้โยน ส่วนอันที่ไม่เข้านั้นผู้ที่ไม่ได้โยนชี้ให้ผู้โยนทอย หากหอยถูกผู้ที่โยนได้ทั้งหมด ทอยผิดผู้อื่นก็โอนและทอยต่อไป และการเล่นอย่างนี้ตามภาษาไทยเหนือเรียกว่า”อีโจ้งทอย” ภาษาไทยกลางเรียกว่าโยนหลบ
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่าตามพ.ร.บ.การพะนันพ.ศ.๒๔๗๓ การเล่นพะนันอีโจ้งมีระบุไว้ตามบัญชีหมายเลข ๑ ลำดับที่ ๖ ซึ่งเป็นประเภทห้ามขาด แต่ตาม พ.ร.บ.นั้นหาได้มีบทอธิบายถึงว่าเล่นพะนันอย่างไรจึงจะเรียกว่าอีโจ้งไม่ ต้องฟังว่าการเล่นพะนันอีโจ้งนี้เล่นตามวิธีดังได้กล่าวไว้ในประกาศไม่ให้เล่นการพะนันอีโจ้งในมณฑลพายัพ ศก ๑๒+ และประกาศห้ามไม่ให้เล่นการพะนันอีโจ้ง(ทั้วไป)ศก ๑๒๘ ซึ่งโดยวิธีเอาสตางค์โยนหลุมแล้วพะนันว่าจะเป็นคู่หรือคี่ เล่นได้เสียเงินทองกันมาและรวดเร็จ ฉะนั้นการเล่นของจำเลยจึงไม่เป็นไปโดยวิธีเล่นอีโจ้ง ตามความหมายแห่ง พ.ร.บ.การพะนัน จึงตัดสินยกฟ้องโจทก์ยืนตามศาลล่าง
