แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
เตาอบขนมปังไม่เป็นอาคารตามความหมายของพ.ร.บ. ควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. 2479 มาตรา 4 และประกาศรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย ที่ 3/2493 จำเลยได้ต่อเติม ขยายเตาอบให้ใหญ่ขึ้นภายในห้องของจำเลย ตัวอาคารมิได้กว้างออกไปจากเดิม จึงไม่เป็นการปลูกสร้างอาคารที่จะต้องขออนุญาตตามกฎหมายการกระทำของจำเลยจังยังไม่เป็นความผิดฐานต่อเติมอาคารโดยไม่ได้รับอนุญาต
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่าจำเลยต่อเติมปลูกสร้างเตรียมอบขนมปังที่ติดตั้งอยู่ภายในอาคาร โดยมิได้รับอนุญาตจากเจ้าพนักงาน ขอให้ลงโทษตาม พ.ร.บ. ควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๙๗ มาตรา ๑๑ และสั่งรื้อถอนอาคารที่จำเลยต่อเติม
จำเลยให้การปฏิเสธ
ศาลชั้นต้นพิพากษาลงโทษปรับจำเลย ๔๐๐ บาท ตาม พ.ร.บ. ควบคุมการก่อสร้างอาคาร พ.ศ. ๒๔๗๙ มาตรา ๑๑ วรรค ๑
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษากลับ ให้ยกฟ้องโจทก์
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์บรรยายฟ้องว่าจำเลยต่อเติมปลูกสร้าง เตาอบขนมปังที่ติดตั้งอยู่ภายในอาคารของจำเลยและเป็นส่วนหนึ่งของอาคารของจำเลยโดยมิได้รับอนุญาต และตามมาตรา ๔ บัญญัติคำว่าอาคารไว้ แต่เตาอบขนมปังตามฟ้องก็ไม่ใช่สิ่งปลูกสร้างที่บุคคลอาจเข้าอยู่หรือเข้าใช้สอยได้ จึงไม่เป็นอาคารตาม มาตรา ๔ และ ตามประกาศของรัฐมนตรี ว่าการกระทรวงมหาดไทย ที่ ๓/๒๔๙๓ ซึ่งออกตามความในมาตรา ๕ กำหนดสิ่งปลูกสร้าง บางประเภทเป็นอาคาร คือเตาไฟ ซึ่งใช้เพื่อประโยชน์ ในการอุตสาหกรรมการพาณิชย์และการสาธารณะขึ้นไว้อีก ตามฟ้องก็ไม่ปรากฏว่าเตาอบขนมปังรายนี้ ปลูกสร้างขึ้นเพื่อประโยชน์ ตามประกาศของรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย จะถือตามฟ้องว่าเป็นอาคารตามกฎหมายหาได้ไม่ และตามฟ้องกล่าวเพียง จำเลยต่อเติมเตาอบซึ่งอยู่ภายในอาคาร จึงไม่ใช่เป็นเพิ่มหรือขยายพื้นที่แห่งอาคารนั้นมากขึ้นไม่อยู่ในมาตรา ๗ อนุมาตรา ๒ ซึ่งจะเอาผิดแก่จำเลยมิได้
พิพากษายืน
