แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กรรมการร้านค้าซึ่งเป็นริติบุคคล ได้มีมติแต่งตั้งให้ผู้ใดเป็นผู้จัดการร้านค้านั้น ย่อมเป็นเรื่องแต่งตั้งผู้จัดการตาม ธรรมดา ฉะนั้นผู้จัดการย่อมไม่มีอำนาจที่จะซื้อสินค้าจากร้านของผู้จัดการเอง โดยไม่ได้รับความยินยอมจากคณะ กรรมการของร้านค้านั้นก่อน.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าคณะกรรมการร้านค้าสหกรณ์นครนายก ได้มีมติแต่งตั้งโจทก์เป็นผู้จัดการร้านค้าสหกรณ์นายกจำกัดสินใช้ ระหว่างโจทก์เป็นผู้จัดการนั้น โจทก์ได้สั่งซื้อสินค้าจากร้านกมลภัณฑ์ ซึ่งเป็นของโจทก์รวมเงิน ๑๙๙๘ บาท ร้านสหกรณ์นครนายกชำระแล้ว ๕๘๙ บาท ยังค้างชำระอีก ๑๔๐๐ บาท ยังไม่ได้ชำระ โจทก์จึงฟ้องเรียกให้ชำระ.
จำเลยปฏิเสธข้อหาของโจทก์ ฯลฯ
ศาลชั้นต้นวินิจฉัยว่า กรณีต้องด้วย ป.ม. แพ่งฯมาตรา ๘๐๕ จึงพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์,
ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้ศาลชั้นต้นทำการสืบพยานให้สิ้นกระแสร์ความแล้วพิพากษาใหม่
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า มาตรา ๘๐๕ บัญญัติไว้ชัดเจนว่า มิให้ตัวแทนเข้าทำนิติกรรมอันใดในนามของตัวการทำกับตนเองใน นามของตนเอง เมื่อไม่ได้รับความยินยอมของตัวการ ในคำฟ้องของโจทก์และคำแถลงในวันชี้สองสถาน มิได้มีปรากฎ ว่าโจทก์ได้รับความยินยอมจากจำเลยเลย การที่คณะกรรมการร้านจำเลยมีมติแต่งตั้งโจทก์เป็นผู้จัดการร้านค้า ก็เป็น เรื่องแต่งตั้งผู้จัดการตามธรรมดา ไม่ได้หมายความว่าให้โจทก์ซื้อสินค้าจากร้านของตนเองได้
จึงพิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
