แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
จำเลยที่ 2 ถึงที่ 6 ร่วมกันกระทำความผิดฐานจำหน่ายเฮโรอีนมีการแบ่งหน้าที่กันทำ โดยจำเลยที่ 2 ที่ 3 และที่ 5 เป็นคนติดต่อขายเฮโรอีน แล้วจำเลยที่ 2 ที่ 3 ที่ 4 และที่ 6 เป็นคนไปขนเฮโรอีนมาส่งมอบให้แก่ผู้ซื้อ ดังนี้ ก่อนที่จะส่งมอบเฮโรอีนให้แก่ผู้ซื้อ ย่อมถือได้ว่าจำเลยที่ 2 ถึงที่ 6 มีเฮโรอีนดังกล่าวไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายแล้ว เป็นความผิดกรรมเดียวกับความผิดฐานจำหน่ายเฮโรอีนจำนวนดังกล่าว และมีโทษเท่ากัน จึงให้ลงโทษฐานจำหน่ายเฮโรอีน.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า จำเลยทั้งหกร่วมกันมีเฮโรอีนคำนวณเป็นสารบริสุทธิ ๑๑,๘๗๗.๖๗ กรัมไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่าย และจำหน่ายเฮโรอีนจำนวนดังกล่าว ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๗, ๑๕, ๖๖, ๑๐๒ และริบเฮโรอีนของกลาง
จำเลยทั้งหกให้การปฏิเสธ เมื่อสืบพยานโจทก์ไปบ้างแล้วจำเลยที่ ๓ ให้การรับสารภาพ
ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายและจำหน่ายเฮโรอีนตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๖๖ วรรคสอง, ๑๐๒ ประมวลกฎหมายอาญามาตรา ๘๓ ลงโทษประหารชีวิต จำเลยที่ ๒ ที่ ๓ และที่ ๕ ให้การรับสารภาพชั้นสอบสวน คำให้การของจำเลยที่ ๔ และที่ ๖ เป็นประโยชน์ในการพิจารณา จึงลดโทษให้จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ คนละหนึ่งในสามคงลงโทษจำคุกคนละตลอดชีวิต ยกฟ้องจำเลยที่ ๖ ริบของกลาง
โจทก์ จำเลยที่ ๓ ที่ ๔ ที่ ๕ และที่ ๖ อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เป็นว่า ให้ยกฟ้องโจทก์ในข้อหาร่วมกันมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายในส่วนที่เกี่ยวกับจำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ นอกจากที่แก้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาของศาลชั้นต้น
โจทก์ จำเลยที่ ๕ และที่ ๖ ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า ที่โจทก์ฎีกาขอให้ลงโทษจำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ ในข้อหาฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายอีกบทหนึ่งนั้น เห็นว่า เกี่ยวกับการซื้อขายเฮโรอีนรายนี้ จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ ร่วมกระทำความผิดกันมาตลอดมีการแบ่งหน้าที่กันทำ โดยจำเลยที่ ๒ ที่ ๓ และ ๕ เป็นคนติดต่อขายเฮโรอีน แล้วจำเลยที่ ๒ ที่ ๓ ที่ ๔ และที่ ๖ เป็นคนไปขนเฮโรอีนมาส่งมอบให้แก่ผู้ซื้อ ดังนั้น ก่อนที่จะส่งมอบเฮโรอีนของกลางให้แก่ผู้ซื้อ ย่อมถือได้ว่าจำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ มีเฮโรอีนจำนวนดังกล่าวไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายแล้ว
พิพากษาแก้เป็นว่า จำเลยที่ ๒ ถึงที่ ๖ มีความผิดฐานมีเฮโรอีนไว้ในครอบครองเพื่อจำหน่ายตามพระราชบัญญัติยาเสพติดให้โทษ พ.ศ. ๒๕๒๒ มาตรา ๖๖ วรรคสอง อีกบทหนึ่ง ซึ่งเป็นความผิดกรรมเดียวกับความผิดฐานจำหน่ายเฮโรอีนจำนวนดังกล่าว และมีโทษเท่ากัน จึงให้ลงโทษฐานจำหน่ายเฮโรอีน ส่วนกำหนดโทษและการบังคับคดีนอกจากนี้ให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น
