แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ศาลแขวงบันทึกคำฟ้องด้วยวาจาไว้ว่า จำเลยเข้าไปในเขตอาคารเก็บรักษาทรัพย์สินค้า ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญามาตรา 264 ข้อหาเช่นนี้ย่อมหมายรวมทั้งตัวอาคารและเขตของอาคารด้วย ซึ่งไม่ชัดพอที่จะเป็นผิดฐานบุกรุกตามมาตราที่โจทก์ฟ้องได้และจำเลยก็ให้การว่าเข้าไปเดินอยู่ที่ถนนภายในเขตอาคารเก็บสินค้าเท่านั้น ซึ่งแสดงว่าไม่ได้รับเต็มตามข้อหา จึงเป็นเรื่องที่ศาลต้องสั่งคืนผู้ต้องหาไห้ผู้ว่าคดีรับไปดำเนินการต่อไปตามมาตรา 20 แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงฯ พ.ศ. 2499
ย่อยาว
โจทย์ฟ้องคดีต่อศาลแขวงพระนครใต้ด้วยวาจา ศาลบันทึกไว้ว่าเมื่อวันที่ ๑๑ ตุลาคม ๒๕๐๙ เวลา ๑๗.๐๐ น. จำเลยได้บังอาจเข้าไปในเขตอาคารเก็บรักษาทรัพย์สินค้าของการท่าเรือแห่งประเทศไทยโดยไม่มีเหตุอันสมควร ผู้แทนการท่าเรือได้มาร้องทุกข์ให้ดำเนินคดีแล้ว เหตุเกิดที่ตำบลคลองเตย อำเภอพระโขนง จังหวัดพระนคร ขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๔
จำเลยให้การรับสารภาพ โดยว่าจำเลยเพียงแต่เข้าไปเดินอยู่ที่ถนนภายในเขตอาคารเก็บสินค้าเท่านั้นก็ถูกจับแล้ว
ศาลชั้นต้นทำคำพิพากษาในบันทึกฉบับเดียวกันว่า คดีลงโทษไม่ได้เพราะจำเลยเพียงแต่เข้าไปเดินอยู่ที่ถนนภายในเขตของอาคารเก็บสินค้าเท่านั้น ยังไม่ได้เข้าไปในอาคารเก็บสินค้าตามความหมายในมาตรา ๓๖๔ แห่งประมวลกฎหมายอาญา จำเลยยังไม่ผิดให้ยกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์
ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
โจทก์ฎีกา
ศาลฎีกาวินิจฉัยว่า การที่ศาลจะบันทึกคำฟ้อง คำรับสารภาพและทำคำพิพากษาในกรณีฟ้องด้วยวาจาตามพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงมาตรา ๒๐ นั้น ต้องเป็นกรณีที่ได้ความตามคำฟ้องพอที่จะพิพากษาคดีไปได้ ถ้าคำฟ้องและคำรับสารภาพนั้นยังไม่ได้ความชัดและตรงกันพอที่จะพิพากษาไปได้ ศาลก็ต้องคืนผู้ต้องหานั้นให้ผู้ว่าคดีรับไปดำเนินการต่อไปมิใช่ว่าจะตัดสินไปตามคำฟ้องและคำให้การที่ยังไม่แน่ชัดเป็นยุตินั้น
คดีนี้ศาลชั้นต้นบันทึกคำฟ้องด้วยวาจาไว้ว่า จำเลยเข้าไปในเขตอาคารเก็บรักษาทรัพย์สินค้าขอให้ลงโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา ๓๖๔ ข้อหาที่บันทึกไว้นี้ย่อมหมายความรวมทั้งตัวอาคารและเขตของอาคารด้วย ซึ่งไม่ชัดพอที่จะเป็นผิดฐานบุกรุกตามมาตรา ๓๖๔ ที่ฟ้องได้ และจำเลยก็ให้การว่าเข้าไปเดินอยู่ที่ถนนภายในเขตอาคารเก็บสินค้าเท่านั้น ซึ่งแสดงว่าไม่ได้รับเต็มตามข้อหาจึงเป็นเรื่องที่ศาลต้องสั่งคืนผู้ต้องหาให้ผู้ว่าคดีรับไปดำเนินการต่อไปตามมาตรา ๒๐ แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลแขวงและวิธีพิจารณาความอาญาในศาลแขวง พ.ศ. ๒๔๙๙
ศาลชั้นต้นดำเนินกระบวนพิจารณามาไม่ถูกต้อง
จึงพิพากษายกคำพิพากษาศาลอุทธรณ์และคำพิพากษาศาลชั้นต้นให้ผู้ว่าคดีรับตัวผู้ต้องหาคืนเพื่อดำเนินการต่อไป.
