แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
ทำการวิดน้ำจับปลาในบ่อ ซึ่งอยู่ในที่ดินของตนเอง เมื่อบ่อนั้นไม่ใช่เป็นบ่อที่ล่อสัตว์น้ำจากที่จับสัตว์น้ำแล้วก็ไม่ถือว่า เป็นบ่อล่อสัตว์น้ำ ดังที่บัญญัติไว้ในกฎกระทรวง ฉบับที่ 6 พ.ศ.2490 ข้อ 1 ซึ่งออกตามพ.ร.บ.การประมง 2490
ทำการประมงในบ่อเช่นนี้ จึงไม่ต้องขออนุญาตต่อพนักงานเจ้าหน้าที่
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องหาว่า จำเลยสมคบกันวิดน้ำทำการประมงในบ่อล่อสัตว์น้ำหนองเข้ ซึ่งเป็นหนองสาธารณะโดยมิได้รับอนุญาต ขอให้ลงโทษตามพระราชบัญญัติการประมง 2490 มาตรา 18, 62 และริบของกลาง
จำเลยให้การว่า ได้วิดน้ำและจับปลาในบ่อของจำเลย ซึ่งได้ลงทุนสร้างทำขึ้น สำหรับล่อและกักเลี้ยงปลาในหนองนาของนายจวงจำเลยเอง
ศาลชั้นต้นเห็นว่า ข้อเท็จจริงฟังไม่ได้ว่า หนองรายนี้เป็นหนองสาธารณะ จึงพิพากษายกฟ้อง
ศาลอุทธรณ์เห็นว่า หนองรายนี้ฟังไม่ได้ว่าเป็นหนองสาธารณะแต่จำเลยจับปลาเป็นบ่อล่อสัตว์น้ำ จึงต้องได้รับอนุญาตก่อน พิพากษากลับให้ปรับจำเลยคนละ 50 บาท ตามพระราชบัญญัติการประมง 2490 มาตรา 18, 62
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า โจทก์ฟ้องว่า จำเลยวิดน้ำทำการประมงในบ่อล่อสัตว์น้ำหนองเข้ ซึ่งเป็นหนองสาธารณะโดยมิได้รับอนุญาต เมื่อข้อเท็จจริงฟังได้ว่า หนองเข้ไม่ใช่หนองสาธารณะแล้ว การที่จำเลยวิดน้ำทำการประมงในบ่อล่อสัตว์น้ำ ในที่ของจำเลย จะเอาผิดแก่จำเลยยังมิได้ เพราะคดีไม่ได้ความว่า บ่อรายนี้ ล่อสัตว์น้ำจากที่จับสัตว์น้ำ ดังที่บัญญัติไว้ในกฎกระทรวงฉบับที่ 6 พ.ศ. 2490 ข้อ 1
จึงพิพากษากลับ ให้ยกฟ้อง
