คำพิพากษาศาลฎีกาที่ 11/2493

แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา

ย่อสั้น

เรือนที่ยกให้เป็นเรือนหอแก่คู่สมรสเมื่อแต่งงาน เป็นสินสมรสของคู่สมรส
พินัยกรรมที่ไม่ลงวันที่ทำพินัยกรรม เป็นโมฆะ

ย่อยาว

โจทก์ฟ้องขอแบ่งทรัพย์มรดกของนายรอด, นางจันทร์ จำเลยให้การต่อสู้หลายประการ ข้อเท็จจริงได้ความว่าเรือนหลังพิพาทนายรอดนางจันทร์เรียกเอาเงินมาจากนายอุ่น 320 บาท แล้วยกเรือนนั้นให้เป็นเรือนหอระหว่างนายอุ่นกับจำเลย ที่ดินโฉนดที่ 3069 จำเลยอ้างว่านางจันทร์ทำพินัยกรรมให้จำเลย ที่ดินโฉนดที่ 575 นางจันทร์ทำพินัยกรรมให้ทายาททุกคนปลูกเรือนอยู่ แต่พินัยกรรมไม่มีวันที่ทำพินัยกรรม

ศาลชั้นต้นเห็นว่า พินัยกรรมนั้นเป็นโมฆะ ให้แบ่งทรัพย์มรดกตามส่วนโดยประมูลหรือขายทอดตลาด ให้หักค่าเรือนหอ 320 บาท จากราคาเรือนให้จำเลย

ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า เรือนพิพาทบิดามารดายกให้จำเลยเป็นเรือนหอ จึงไม่ใช่มรดก ส่วนพินัยกรรมเป็นโมฆะ ที่ดินโฉนดที่ 3069 ได้แบ่งปันกันเสร็จเด็ดขาดไปแล้วนอกนั้นให้แบ่งกันตามส่วน

โจทก์ฎีกา

ศาลฎีกาเห็นว่า เรือนพิพาทเป็นของนายอุ่นและจำเลย ไม่ใช่ทรัพย์มรดก ที่ดินโฉนดที่ 3069 ฟังไม่ได้ว่าได้ปกครองกันเป็นส่วนสัด นางจันทร์ยังถือเป็นสิทธิของตน จึงทำพินัยกรรมยกให้จำเลยแต่พินัยกรรมเป็นโมฆะ

พิพากษาแก้เฉพาะ ให้แบ่งปันที่ดินโฉนดที่ 3069 ตามศาลชั้นต้นนอกนั้นยืน

Share