แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
กำนันไม่มีอำนาจสั่งให้ผู้ใหญ่บ้านจับคนไปส่งอำเภอในข้อหาว่า กระทำผิดคดีอาญา โดยไม่มีหมายจับเมื่อผู้ใหญ่บ้านกระทำตามคำสั่งของกำนัน ย่อมมีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 310 (อ้างฎีกาที่ 75/2493)
ย่อยาว
คดีมีประเด็นมาสู่ศาลฎีกาเฉพาะจำเลยที่ 1 ซึ่งได้ความว่านายวันดีได้แจ้งความต่อนายพรมมากำนันหาว่า นายชายกับพวกเป็นคนร้ายลักสุกร ขอให้จับ นายพรมมา ได้เขียนคำสั่งให้จำเลยที่ 1 ซึ่งเป็นผู้ใหญ่บ้านให้จับนายชายกับพวกส่งอำเภอ จำเลยได้จัดการตามคำสั่งนั้น โจทก์ได้ฟ้องหาว่าจำเลยที่ 1 กับพวก ใช้อำนาจในตำแหน่งโดยมิชอบ ทำให้เสื่อมเสียอิสรภาพและกรรโชก
ศาลชั้นต้นเห็นว่า การกระทำของจำเลยที่ 1 ที่ทำไปโดยเชื่อว่าชอบด้วยกฎหมาย การกระทำของจำเลยที่ 1 ไม่ผิด ส่วนจำเลยอื่นก็ฟังว่าไม่ได้กระทำผิดพิพากษายกฟ้อง
โจทก์อุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้ว่า จำเลยที่ 1 มีผิดตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 310 ให้จำคุก 3 เดือน ลดโทษตามมาตรา 78 กึ่งหนึ่งคงจำคุก 1 เดือน 15 วัน แต่ให้รอการลงโทษจำเลยไว้ภายในกำหนด 1 ปี นอกนั้นยืนตามศาลชั้นต้น
จำเลยที่ 1 ฎีกา
ศาลฎีกาเห็นว่า ตามประมวลกฎหมายวิธีพิจารณาความอาญา มาตรา 78 บัญญัติว่า เจ้าพนักงานฝ่ายปกครองหรือตำรวจจะจับผู้ใดไม่มีหมายจับไม่ได้ เว้นแต่เข้าข้อยกเว้น 4 ประการ ที่นายพรมมากำนันสั่งให้จำเลยที่ 1 จับนายชายกับพวกไม่ปรากฏว่าเข้าอยู่ในข้อยกเว้นดังกล่าว คำสั่งของนายพรมมา จึงเป็นคำสั่งไม่ชอบด้วยกฎหมาย และจำเลยที่ 1 ไม่ควรได้รับยกเว้นโทษตามประมวลกฎหมายอาญา มาตรา 70
พิพากษายืน
