แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
การจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์และของจำเลยเป็นเครื่องหมายคำเป็นอักษรโรมัน คือ ของโจทก์ คำว่า COLGATE และ GARDENT. ส่วนของจำเลยคำว่า COLDANG. เห็นว่ามีความแตกต่างกันทั้งตัวอักษรและการอ่านออกเสียง.ตัวอักษรที่จำเลยขอจดทะเบียนเป็นเครื่องหมายการค้านั้น.ไม่มีลักษณะคล้ายเหมือนกับอักษรเครื่องหมายการค้าของโจทก์แต่ประการใด.
จำเลยจงใจใช้เครื่องหมายการค้าของจำเลยโดยทำเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ทุกอย่าง. กล่าวคือ จำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันบรรจุในสลากกล่องซึ่งมีรูปร่างลักษณะการวางตัวอักษร ตลอดจนสีที่ใช้ก็คล้ายเหมือนกับกล่องเครื่องหมายการค้าของโจทก์ทุกอย่าง. ทำให้คนซื้อหลงเข้าใจผิดไปว่ายาสีฟัน COLDANG ของจำเลยคือยาสีฟัน COLGATE ของโจทก์. แม้จำเลยจะมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าที่จำเลยขอจดทะเบียนไว้ก็ตาม. แต่จำเลยก็ไม่อาจใช้เครื่องหมายนั้นมาประดิษฐ์ดัดแปลงโดยจงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์เพื่อให้คนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าของโจทก์. การกระทำของจำเลยจึงเป็นการใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะเกิดความเสียหายแก่โจทก์. นับว่าเป็นการละเมิดสิทธิในเครื่องหมายการค้าของโจทก์.
เมื่ออ่านฟ้องของโจทก์โดยตลอดแล้ว. ก็ย่อมเข้าใจได้ว่าค่าเสียหายที่โจทก์ฟ้องนั้นคือ. โจทก์ขาดประโยชน์ในการจำหน่ายสินค้า. ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม.
โจทก์บรรยายฟ้องว่า โจทก์ขาดประโยชน์ในการจำหน่าย. แต่ศาลวินิจฉัยว่าโจทก์ขายสินค้าได้น้อยลง. ดังนี้ ไม่เป็นการวินิจฉัยนอกประเด็น. เพราะการขายได้น้อยลงก็คือขาดประโยชน์ในการจำหน่าย.
เมื่อมีการจดทะเบียนตั้งบริษัทคอลเกตปาล์มโอลีฟ (ประเทศไทย)จำกัด ซึ่งเป็นผู้ผลิตยาสีฟันคอลเกตขึ้นในประเทศไทย. โดยบริษัทโจทก์ (บริษัทคอลเกตปาล์มโอลีฟ) เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่.จำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์. โจทก์ย่อมฟ้องจำเลยได้.
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่า โจทก์ได้ผลิตและจำหน่ายยาสีฟันที่บรรจุอยู่ในกล่องที่มีรูปสลากพื้นสีแดงประกอบกับอักษรโรมันสีขาวขนาดใหญ่คำว่า”COLGATE” และอักษรโรมันสีขาวขนาดย่อม คำว่า “DENTAL CREAM WITHGARDOL” โจทก์ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ดังกล่าวไว้ต่อกองเครื่องหมายการค้า กรมทะเบียนการค้ากระทรวงเศรษฐการ ตามคำขอจดทะเบียนเลขที่ 25986 นอกจากนี้โจทก์ยังเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าซึ่งเป็นเครื่องหมายคำเป็นอักษรโรมันคำว่า “COLGATE” และ “CARDENT” โดยโจทก์ได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ทั้ง 2 ชนิดดังกล่าวนี้ไว้ต่อกองเครื่องหมายการค้า กรมทะเบียนการค้า ถือคำว่า “COLGATE” ตามคำขอจดทะเบียนเลขที่ 5185 และคำว่า “GARDEN” ตามคำขอจดทะเบียนเลขที่ 42879 เดิมห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดจำเลยเป็นหุ้นส่วนผู้จัดการ ต่อมาห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดได้จดทะเบียนเลิกห้างหุ้นส่วนโดยไม่ชำระบัญชี โดยจำเลยเป็นผู้รับผิดชอบในหนี้สินของห้างหุ้นส่วนดังกล่าวแต่ผู้เดียว เมื่อวันที่ 4 เมษายน 2504 ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดได้ยื่นคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้า “COLDANG”ต่อกองเครื่องหมายการค้ากรมทะเบียนการค้า ตามคำขอจดทะเบียนเลขที่41911 ในสินค้าจำพวก 48 ทั้งจำพวก ซึ่งเป็นสินค้าจำพวกเดียวกับสินค้าของโจทก์ เครื่องหมายการค้า “COLDANG” มีลักษณะเหมือนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “COLDANG” และคำว่า “CADANT” อย่างเห็นได้ชัด การที่ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดนำเอาคำว่า”COLDANG” มาใช้เป็นเครื่องหมายการค้าของตน จึงเป็นการเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ซึ่งอาจทำให้ผู้ซื้อสินค้าของโจทก์หลงเชื่อเข้าใจผิดไปได้ว่าสินค้าที่มีเครื่องหมายการค้าคำว่า “COLDANG”เป็นสินค้าของโจทก์ หรือโจทก์มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ด้วย นับได้ว่าเป็นการลวงสาธารณชนได้เกิดความสับสนและหลงผิดไปได้ โจทก์จึงได้ยื่นคำคัดค้านการขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าคำว่า “COLDANG”ต่อมานายทะเบียนการค้า โจทก์ได้รับคำวินิจฉัยจากนายทะเบียนเครื่องหมายการค้าว่า เครื่องหมายการค้าว่า “COLDANG” ไม่เหมือนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าคำว่า “COLGATE” และคำว่า “GARDENT”จึงให้ยกคำคัดค้านของโจทก์เสีย นอกจากนี้ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดกับจำเลยยังได้ร่วมกันและต่างกันกระทำการละเมิดสิทธิของโจทก์ในเครื่องหมายการค้าของโจทก์อีกด้วย กล่าวคือ ตั้งแต่ประมาณปี 2514 เป็นต้นมาจนกระทั่งห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดเลิกกิจการห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดกับจำเลยได้ร่วมกันทำการผลิตยาสีฟันที่บรรจุอยู่ในกล่องที่มีรูปสลากพื้นสีแดงประกอบกับอักษรโรมัน สีขาวขนาดใหญ่คำว่า COLDANG และอักษรโรมันสีขาวขนาดย่อมคำว่า DENTAL CREAM WITH ANTENZME ออกจำหน่ายในท้องตลาดทั่วประเทศไทย รูปสลากของกล่องบรรจุยาสีฟันดังกล่าวเหมือนคล้ายกับรูปสลากของกล่องบรรจุยาสีฟันของโจทก์ผลิตจำหน่ายอยู่และเหมือนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์อย่างยิ่ง ทั้งนี้ โดยห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดกับจำเลยได้จงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์และถือเอาผลแห่งการโฆษณาสินค้าของโจทก์ตลอดจนชื่อเสียงเกียรติคุณในสินค้าของโจทก์เป็นทางทำมาหาได้ของตนเพื่อให้ประชาชนหลงเชื่อหรือเข้าใจผิดไปว่าเป็นสินค้าของโจทก์หรือโจทก์มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ด้วย และเมื่อห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดจดทะเบียนเลิกกิจการแล้ว จำเลยก็ได้ทำการผลิตยาสีฟันที่บรรจุอยู่ในกล่องที่มีรูปสลากดังกล่าวข้างต้นออกจำหน่ายตลอดมาจนบัดนี้ จึงเป็นการใช้สิทธิโดยไม่สุจริต และทำให้โจทก์ได้รับความเสียหายโดยทำให้ชื่อเสียงและเกียรติคุณของโจทก์ต้องเสื่อมความนิยมลง และทำให้ต้องขาดประโยชน์ในการจำหน่ายสินค้าลงไปบ้าง คิดเป็นค่าเสียหายไม่น้อยกว่า 20,000 บาท ขอให้ศาลพิพากษาว่าห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดหรือจำเลยไม่มีสิทธิขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามคำขอจดทะเบียนเลขที่ 41911 และขอให้ห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้านี้อีกต่อไปให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 41911 จากกองเครื่องหมายการค้า กรมทะเบียนการค้า กระทรวงเศรษฐการ หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามก็ขอให้ถือเอาคำพิพากษาของศาลเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย ขอให้ห้ามมิให้จำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันที่มีเครื่องหมายการค้า COLDANGอันเป็นการละเมิดสิทธิของโจทก์อีกต่อไป ให้จำเลยใช้ค่าเสียหายแก่โจทก์ 20,000 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ย จำเลยให้การและขอแก้ไขคำให้การว่า เครื่องหมายการค้า COLDANGไม่มีลักษณะเหมือนคล้ายกับเครื่องหมายการค้าของโจทก์ว่า COLGATEและไม่เหมือนคล้ายกับเครื่องหมายคำว่า GARDENT ของโจทก์ ทั้งนี้ไม่ว่าจะเป็นการเขียนหรืออ่านออกสำเนียงเรียกก็ตาม เป็นการแตกต่างห่างไกลกันมาก ไม่อาจทำให้สาธารณชนผู้ซื้อสินค้าของโจทก์และของจำเลยหลงเชื่อเข้าใจผิดไปได้ อีกทั้งไม่ทำให้ผู้ซื้อสินค้าเข้าใจว่าสินค้าของจำเลยเป็นสินค้าของโจทก์หรือโจทก์มีส่วนเกี่ยวข้องอยู่ด้วย ส่วนเครื่องหมายการค้าคำว่า GARDENT ซึ่งโจทก์ยื่นคำขอจดทะเบียนไว้นั้นโจทก์ไม่มีสิทธิจะยกขึ้นมากล่าวอ้าง เพราะอยู่ในระหว่างการพิจารณาของนายทะเบียนซึ่งอาจจะรับจดหรือไม่ก็ได้ยังไม่มีการโต้แย้งสิทธิ คดีขาดอายุความฐานละเมิด โจทก์ไม่ได้รับความเสียหาย ค่าเสียหาย 20,000 บาท ก็ไม่เป็นความจริง และเป็นฟ้องเคลือบคลุม เพราะมิได้บรรยายว่าได้รับความเสียหายแต่อย่างใด ศาลชั้นต้นพิพากษาว่า ห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดหรือจำเลยไม่มีสิทธิขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามที่ขอจดไว้ห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้านี้อีกต่อไป ให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 41911 จากกองเครื่องหมายการค้ากรมทะเบียนการค้า กระทรวงเศรษฐการ หากจำเลยไม่ปฏิบัติก็ให้ถือคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย ห้ามมิให้จำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันที่มีเครื่องหมายคำว่า COLDANG อีกต่อไป กับให้จำเลยใช้ค่าเสียหาย 20,000 บาทพร้อมด้วยดอกเบี้ยร้อยละเจ็ดครึ่งต่อปีนับแต่วันฟ้องจนกว่าจะชำระเงินเสร็จ จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษาแก้เฉพาะข้อที่พิพากษาว่าห้างหุ้นส่วนสามัญนิติบุคคลเฮี่ยงฮวดหรือจำเลยไม่มีสิทธิขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าตามที่ขอจดไว้ ห้ามมิให้จำเลยใช้เครื่องหมายการค้านี้ต่อไปให้จำเลยถอนคำขอจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าเลขที่ 41911 จากกองเครื่องหมายการค้า กรมทะเบียนการค้า กระทรวงเศรษฐการ หากจำเลยไม่ปฏิบัติตามให้ถือคำพิพากษาเป็นการแสดงเจตนาของจำเลย โดยให้ยกคำขอดังกล่าวนี้เสีย นอกจากที่แก้นี้คงให้เป็นไปตามคำพิพากษาศาลชั้นต้น โจทก์จำเลยฎีกา ศาลฎีกาเห็นว่า การจดทะเบียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์และจำเลยเป็นเครื่องหมายคำเป็นอักษรโรมัน คือ ของโจทก์คำว่า COLGATEและ GARDENT ส่วนของจำเลยคำว่า COLDANG เห็นว่ามีความแตกต่างกันทั้งตัวอักษรและการอ่านออกเสียงตัวอักษรที่จำเลยขอจดทะเบียนเป็นเครื่องหมายการค้านั้น ไม่มีลักษณะคล้ายเหมือนกับตัวอักษรเครื่องหมายการค้าของโจทก์แต่ประการใด ส่วนที่จำเลยฎีกาว่าเมื่อเครื่องหมายการค้าของจำเลยไม่เหมือนกับของโจทก์แล้ว การที่จำเลยใช้กล่อง ขนาดกล่องสีพื้นแดง ตัวอักษรขาวเหมือนกับยาสีฟันของโจทก์นั้น หาใช่ลักษณะเครื่องหมายการค้าตามกฎหมายไม่ ศาลฎีกาเห็นว่าจำเลยจงใจใช้เครื่องหมายการค้าของจำเลยโดยทำเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์ทุกอย่าง กล่าวคือ จำเลยผลิตและจำหน่ายยาสีฟันบรรจุในสลากกล่องซึ่งมีรูปร่างลักษณะการวางตัวอักษรตลอดจนสีที่ใช้ก็คล้ายเหมือนกับกล่องเครื่องหมายการค้าของโจทก์ทุกอย่าง ทำให้คนซื้อหลงเข้าใจผิดไปว่า ยาสีฟันคอลแดงของจำเลยคือยาสีฟันคอลเกตของโจทก์ได้ แม้จำเลยจะมีสิทธิในเครื่องหมายการค้าที่จำเลยขอจดทะเบียนไว้ก็ตาม แต่จำเลยก็ไม่อาจใช้เครื่องหมายนั้นมาประดิษฐ์ดัดแปลงโดยจงใจเลียนแบบเครื่องหมายการค้าของโจทก์เพื่อให้คนหลงเชื่อว่าเป็นสินค้าของโจทก์ การกระทำของจำเลยจึงเป็นการใช้สิทธิซึ่งมีแต่จะเกิดความเสียหายแก่โจทก์ นับว่าการกระทำของจำเลยเป็นการละเมิดสิทธิในเครื่องหมายการค้าของโจทก์ ที่จำเลยฎีกาว่าฟ้องโจทก์ได้กล่าวเพียงว่า โจทก์ได้รับความเสียหาย โดยทำให้ชื่อเสียงเกียรติคุณขาดประโยชน์ในการจำหน่ายสินค้าลงไปบ้าง จึงขอเรียกร้องจากจำเลย 20,000 บาท มิได้ตั้งประเด็นให้ชัดว่าความเสียหายตามจำนวนเงิน 20,000 บาท นั้นเกิดจากอะไร คำนวณมูลค่าได้อย่างไร เป็นฟ้องเคลือบคลุมนั้นศาลฎีกาเห็นว่าเมื่ออ่านฟ้องของโจทก์โดยตลอดแล้ว จำเลยก็ย่อมจะเข้าใจได้ว่า ค่าเสียหายที่โจทก์ฟ้องนั้นคือโจทก์ขาดประโยชน์ในการจำหน่ายสินค้า ไม่เป็นฟ้องเคลือบคลุม ที่จำเลยฎีกาว่า ค่าเสียหายที่ศาลอุทธรณ์พิพากษาให้จำเลยชดใช้ให้โจทก์ 20,000 บาทนั้น เป็นการวินิจฉัยนอกประเด็น เพราะโจทก์ฟ้องว่าโจทก์ขาดประโยชน์ในการจำหน่าย แต่ศาลกลับไปวินิจฉัยว่าโจทก์ขายสินค้าได้น้อยลง การขายได้น้อยลงก็คือการขาดประโยชน์ในการจำหน่ายนั่นเอง ที่จำเลยฎีกาว่า ขณะนี้การผลิตยาสีฟันคอลเกตจำหน่ายในประเทศไทยได้ผลิตโดยบริษัทคอลเกตปาล์มโอลีฟ (ประเทศไทย) จำกัดหาใช่โจทก์ไม่ โจทก์จึงไม่มีสิทธิฟ้องเรียกค่าเสียหายนั้น ศาลฎีกาเห็นว่า ได้ความว่าได้มีการจดทะเบียนตั้งบริษัทคอลเกตปาล์มโอลีฟ(ประเทศไทย) จำกัด ขึ้นในประเทศไทย โดยบริษัทโจทก์เป็นผู้ถือหุ้นใหญ่ เมื่อจำเลยเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ โจทก์ย่อมฟ้องจำเลยได้ และจำเลยได้ผลิตและจำหน่ายยาสีฟัน COLDANGที่ทำเลียนเครื่องหมายการค้าของโจทก์ตลอดมาจนทุกวันนี้ คดีของโจทก์จึงยังไม่ขาดอายุความ พิพากษายืน.