แหล่งที่มา : กองผู้ช่วยผู้พิพากษาศาลฎีกา
ย่อสั้น
สัญญาจ้างว่าความที่ตกลงกันว่า ถ้าหากทนายว่าความชนะลูกความจะให้ค่าจ้างเป็นเงินจำนวนหนึ่ง แต่ถ้าหากแพ้ลูกความจะไม่ให้ค่าจ้างเลย เช่นนี้เป็นสัญญาที่ต้องลงแรงปฏิบัติไม่เป็นการพนันขันต่อ (อ้างฎีกาที่ 323/2477)
ย่อยาว
โจทก์ฟ้องว่าโจทก์เป็นทนายความจำเลยจ้างโจทก์ฟ้องความเรื่องหนึ่งและแก้ต่างในอีกคดีหนึ่งซึ่งศาลรวมกันพิจารณา โดยจำเลยตกลงให้ค่าจ้างโจทก์เป็นเงิน 20,000 บาท เมื่อชนะคดีทุกศาล ค่าทนายที่ศาลกำหนดให้ก็ให้เป็นค่าจ้างเพิ่มแก่โจทก์ด้วย แต่ถ้าจำเลยแพ้จำเลยจะไม่ให้เงินแก่โจทก์ โจทก์จัดการฟ้องและแก้คดีจนจำเลยชนะคดีถึงที่สุดศาลชั้นต้นและศาลอุทธรณ์ให้ค่าทนายรวม 1,200 บาท จำเลยได้ชำระค่าจ้างโจทก์เพียง 800 บาทแล้วบิดพลิ้ว จึงขอให้บังคับจำเลยใช้เงิน20,400 บาท
จำเลยให้การว่าได้จ้างโจทก์เพียง 4,000 บาท กับค่าทนายที่ศาลกำหนดเท่านั้น จำเลยชำระให้โจทก์แล้ว และตัดฟ้องว่าสัญญาไม่ได้ทำเป็นหนังสือ บังคับกันไม่ได้
ศาลชั้นต้นพิพากษาให้จำเลยใช้เงินให้โจทก์ 20,000 บาท กับดอกเบี้ย (ส่วนค่าทนายที่ศาลอุทธรณ์กำหนดให้ 400 บาท ฝ่ายที่แพ้ยังไม่นำมาชำระ)
จำเลยอุทธรณ์ ศาลอุทธรณ์พิพากษายืน
จำเลยฎีกา
ศาลฎีกาเชื่อว่าจำเลยได้จ้างโจทก์ 20,000 บาท สัญญาจ้างรายนี้ที่จำเลยต่อสู้ว่าเป็นการพนันขันต่อบังคับกันไม่ได้นั้น ข้อนี้จำเลยไม่ได้ต่อสู้มาแต่ต้น แต่อย่างไรก็ดีสัญญาจ้างว่าความที่โจทก์ต้องลงแรงปฏิบัติเช่นนี้ไม่เป็นการพนันขันต่อ(อ้างฎีกาที่ 323/2477)
พิพากษายืน
